Ποιήματα για το Σπάθαρι Αρκαδίας από την Δώρα Κουφοπούλου - Ηλιοπούλου

Ποιήματα για το Σπάθαρι Αρκαδίας

 από την Δώρα Κουφοπούλου - Ηλιοπούλου

Χρυσάφια και πορφύρα ο Ήλιος σκορπάει.
Όμορφη γιρλάντα στα αντικρινά βουνά.
Μια ζωγραφιά στο λιόγερμα .
΄Ηχος φλογέρας, κυπροκούδουνα, βελάσματα θροΐσματα και τιτιβίσματα υπερκόσμια και σαγηνευτικά.
Μενεξεδένια ώρα δειλινού... έκσταση και ρίγος.
Φως Ιλαρόν Αγίας Δόξης
Προσευχή στα ουράνια ανεβαίνει και του ανθρώπου η ψυχή, την αχτιδοβόλα προσδοκά νυχτοθρεμμένη αυγή.....


ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ ΟΜΟΡΦΟ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ
Απόσπασμα...
Όμορφο και αγαπημένο μου χωριό,
Ευωδιαστό με ματζουράνα,χαμομήλι, ρήγανη και βασιλικό,
στις ομορφιές σου αναβαφτίζομαι και γίνομαι παιδί.
Στα παιδικά τα χρόνια χάνομαι.Τα παραδεισένια, τ΄ αλαργινά
στα σοκάκια που παίζαμε παιδιά.
Άσβηστη ανάμνηση οι ρούγες που κάνανε ρόκα οι μανάδες
και οι γιαγιάδες, στο πάνω, και κάτω μαχαλά.
Μια ζωγραφιά είσαι Σπάθαρι.
Συμπαντική μελωδία οι θεσπέσιοι ήχοι σου
ακόμη και το σούρουπο<Η σκοτεινή ομορφιά.>.
Άμποτε ο Θεός, εκεί.. πάντα να με οδηγεί.
Πλούτη και τίτλους, μπορεί κάποιος να ξεχάσει.
το χωριό, όπου πείνασε
΄ή έτρωγε ψωμί με ζάχαρη, ψωμί με λάδι,
ποτέ του δεν θα το ξεχάσει.
Δύο ποιήματα από την Σπαθαραία ποιήτρια Δώρα Κουφοπούλου - Ηλιοπούλου....