Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΕΣ  ΕΥΧΕΣ
2 0 1 6
Χαρούμενη, δημιουργική, γεμάτη όνειρα, μηνύματα, προκλήσεις Νέα Χρονιά με όμορφες & ξεχωριστές στιγμές! Χρώματα, ήχοι, μουσικές & αρώματα να ομορφαίνουν την κάθε μας μέρα!






Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ - ΚΗΔΕΙΑ

     ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ -  ΚΗΔΕΙΑ

                    Ο Πατριώτης  Σπαθαραίος  Νικόλαος Δούρος (Καλόγερας)  σε ηλικία 53 ετών σήμερα έκανε το μεγαλύτερο ταξίδι της ζωής του… και το τελευταίο. Απεβίωσε στις 27 Δεκέμβρη μετά από πολύχρονη ασθένεια στη Τρίπολη. 
                   Η νεκρώσιμος κι αποχαιρετιστήρια τελετή εψάλει στις 28 Δεκέμβρη στην εκκλησία του Αγίου
 Δημητρίου στο Σπάθαρι και στο νεκροταφείο του έγινε η ταφή του, στον τάφο που είχαν ταφεί  ο πατέρας του και τα δύο αδέλφια  οι οποίοι κι αυτοί είχαν πεθάνει στην ίδια ηλικία. 
                   Μεγάλος κι αβάσταχτος ο πόνος της μάνας που έχασε τον άνδρα της και τα τρία της παιδιά κι έμεινε μόνη πλέον στη ζωή.
Τα θερμά μας συλλυπητήρια στους οικείους και συγγενείς !!!
Ας είναι ελαφρύ το   χώμα που τον σκέπασε !!! 
Εμείς σ' αυτήν τη σελίδα άσβεστο θα έχουμε το καντήλι σου  Νίκο  !!!!




Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Άνοιξε στα Τρόπαια το Καφέ Εστιατόριο "ΠΑΡΚΟ"

Άνοιξε στα Τρόπαια το Καφέ Εστιατόριο "ΠΑΡΚΟ"

     Άνοιξε στα Τρόπαια το Καφέ Εστιατόριο "ΠΑΡΚΟ" από τον Σπαθαραίο Νικόλαο Βεργέτη γιος της Προέδρου κοινότητας Σπάθαρι Σοφίας Βεργέτη
     Ο Νίκος υπό την καθοδήγηση των έμπειρων, στο είδος, γονιών του θα αναβαθμίσει και την ποιότητα των εδεσμάτων και το servis αλλά και τα Τρόπαια. 

Ο υπογράφον και η σελίδα, τους Εύχονται Καλή Επιτυχία και Καλές Δουλειές !!!  
Φωτογραφίες
]










Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015

ΤΕΛΗ ΦΩΤΙΣΜΟΥ - ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ - ΥΔΡΕΥΣΗΣ & ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ ΔΗΜΟΥ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ


  • ΤΕΛΗ ΦΩΤΙΣΜΟΥ & ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ ΔΗΜΟΥ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ


Με την κατά πλειοψηφία απόφασή του, το Δημοτικό Συμβούλιο Γορτυνίας καθόρισε τα τέλη φωτισμού και καθαριότητας από 1/1/2016 και μέχρι νεώτερης απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Κατά της απόφασης ψήφισε ο κ. Αναγνωστόπουλος ο οποίος στην τοποθέτηση του επεσήμανε την παρατήρηση του, δηλαδή δέσμευση ότι «με άλλη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου να εξεταστεί επί της ουσίας και σε βάθος χρόνου το αποτέλεσμα της ανταποδοτικότητας».
Δείτε τα νέα τέλη στον παρακάτω πίνακα...
Screenshot 1
  • ΤΕΛΗ ΥΔΡΕΥΣΗΣ & ΑΠΟΧΕΤΕΥΣΗΣ

Τα νέα τέλη ύδρευσης και αποχέτευσης στη Γορτυνία
Το Δημοτικό Συμβούλιο Γορτυνίας κατά πλειοψηφία,  έκανε δεκτή την εισήγηση της Οικονομικής Επιτροπής του Δήμου Γορτυνίας και καθόρισε τέλη ύδρευσης και αποχέτευσης από 1/1/2016.
Αρνητικά ψήφισε ο δημοτικός σύμβουλος Μιχάλης Σφυρής.- www.kalimera-arkadia.gr

Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ

ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ  ΣΥΛΛΟΓΩΝ 
  • Παναρκαδική Ομοσπονδία Ελλάδος


  • Σύλλογος Σπαθαριωτών

  1. Την Κυριακή 10 Γενάρη 2016  στις 11.00 το πρωί ο Σύλλογος των εν Αθήναις & Απανταχού Σπαθαριωτών στο γραφείο του Συλλόγου Πατησίων 4, θα κόψει την Πρωτοχρονιάτικη Πίτα του.
  2. Επίσης προσκαλεί για τον Ετήσιο χορό του:

  • Σύλλογος Τροπαιατών

  • Η Αδελφότητα των Απανταχού Βλογγαίων “Ο Άγιος Γεώργιος” 
Την Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2016 και ώρα 11.00 π.μ.,  στο Πνευματικό Κέντρο του Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Πειραιά  ( πλάι του Ι.Ν.- Γρ. Λαμπράκη 41, Πειραιάς – 3ος όροφος )  Κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας.

  • Εκπολιτιστικός Σύλλογος Φαναρακιωτών "ο Άγιος Νικόλαος"
Την Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2016 στις 11.00 το πρωί στο Πνευματικό Κέντρο "Μελινα Μερκούρη"  Αγίου Φανουρίου 99 στο Ίλιον κοπή της πίτας .


Συνεχίζεται ......

ΠΙΤΕΣ – ΧΟΡΟΙ – ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ ΣΥΛΛΟΓΩΝ & ΦΟΡΕΩΝ
από το αποκλειστικό ρεπορτάζ της εφημερίδας "Γορτυνία" της οποίας η διεύθυνση μετά από μεγάλο αγώνα κατόρθωσε να συμβάλει στην ενημέρωση με αυτή τη λίστα και τους ευχαριστούμε άπειρα........

Κυριακή 10 Γενάρη :
ΔΗΜΗΤΡΙΩΤΩΝ: Στις 11.00 το πρωί στην αίθουσα της Παγγορτυνιακής Ένωσης στην οδό Πειραιώς 1 στο 7ο όροφο για κοπή Βασιλόπιτας
ΝΥΜΦΑΣΙΩΝ: Στις 11.00 το πρωί στο Μερόπειο Ίδρυμα στην οδό Διον. Αρεοπαγίτου 45 Ακρόπολη για κοπή Βασιλόπιτας
ΣΠΑΘΑΡΙΩΤΩΝ: Στις 11.00 το πρωί στα γραφεία του Συλλόγου στην οδό Πατησίων 4 στον 1ο όροφο για κοπή Βασιλόπιτας
ΦΑΝΑΡΑΚΙΩΤΩΝ: Στις 11.00 το πρωί στο Πολιτιστικό Κέντρο Ιλίου «Μελίνα Μερκούρη» στην οδό Αγίου Φανουρίου 99 για κοπή Βασιλόπιτας
ΑΡΚΑΔΕΣ ΓΥΦΑΔΑΣ : Στις 06.00 το απόγευμα στο Δημοτικό Θέατρο «Μελίνα Μερκούρη» Ανατολικής Ρωμυλίας 123 & Γ. Γεννηματά 103 Άνω Γλυφάδα (πλησίον Ιερού Ναού Αγίου Τρύφωνα) για κοπή Βασιλόπιτας - Βραβεύσεις

Κυριακή 17 Γενάρη:
ΠΑΝΑΡΚΑΔΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ: Στις 11.00 το πρωί στην αίθουσα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Τζώρτζ 9 (πλατ. Κάνιγγος) για κοπή Βασιλόπιτας
ΔΗΜΗΤΣΑΝΙΤΩΝ: Στις 11.00 το πρωί σε αίθουσα του ξενοδοχείου “NOVOTEL” Μιχαήλ Βόδα 4-6 Αθήνα για κοπή Βασιλόπιτας – Βραβεύσεις - Γεν. Συνέλευση – Αρχαιρεσίες 
ΔΟΞΙΩΤΩΝ: Στις 4.30 το απόγευμα στην αίθουσα ΚΥΒΕ Περιστερίου κοπή Βασιλόπιτας
ΚΟΤΥΛΙΩΝ: Στις 10.00 το πρωί στην αίθουσα ΚΥΒΕ Περιστερίου κοπή Βασιλόπιτας
ΛΥΣΣΑΡΕΩΤΩΝ: Στις 11.30 το πρωί στο Πολιτιστικό Κέντρο Ιλίου «Μελίνα Μερκούρη» στην οδό Αγίου Φανουρίου 99 για κοπή Βασιλόπιτας
ΠΑΝΑΓΙΤΣΙΩΤΩΝ: Στις 11.00 το πρωί στο ξενοδοχείο «GOLDEN CITY» στην οδό Μάρνη 46 για κοπή Βασιλόπιτας - Γεν. Συνέλευση – Αρχαιρεσίες 
ΣΕΡΒΑΙΩΝ: Στις 10.00 το πρωί στην αίθουσα της Παγγορτυνιακής Ένωσης στην οδό Πειραιώς 1 στο 7ο όροφο για κοπή Βασιλόπιτας
ΤΡΙΠΟΛΙΤΩΝ: Στις 6.00 το απόγευμα στο ξενοδοχείο «KARAVEL» για κοπή Βασιλόπιτας - συνεστίαση
Σάββατο 23 Γενάρη:
ΑΡΚΑΔΩΝ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ: Στις 6.00 το απόγευμα στο Πολύκεντρο Ν. Ηρακλείου Αττικής για κοπή Βασιλόπιτας
Σύλλογος Αρκάδων Φυλής: Στις 07:00 το απόγευμα στα γραφεία του Συλλόγου στην οδό Ν. Καμπόλη 31 στην πλατεία δημαρχείου στα Άνω Λιόσια για κοπή Βασιλόπιτας

Κυριακή 24 Γενάρη:
ΑΕΤΟΡΡΑΧΙΤΩΝ: Στις 11.00 το πρωί στο Πολιτιστικό Κέντρο Ιλίου «Μελίνα Μερκούρη» στην οδό Αγίου Φανουρίου 99 για κοπή Βασιλόπιτας 
ΒΥΖΙΚΙΩΤΩΝ : Στις 4.30 το απόγευμα στην αίθουσα της Ένωσης Βυζικιωτών Πειραίως 68Α για κοπή Βασιλόπιτας
ΠΥΡΡΑΙΩΝ : Στις 10.00 το πρωί στο ξενοδοχείο «ΠΑΡΘΕΝΩΝ» Μακρή 6 Αθήνα, Ακρόπολη – Κουκάκι για κοπή Βασιλόπιτας
ΠΡΑΣΙΝΙΩΤΩΝ «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ» Στις 10.00 το πρωί στην αίθουσα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Τζώρτζ 9 (πλατ. Κάνιγγος) για κοπή Βασιλόπιτας
ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΚΟΣΜΙΤΩΝ ΑΘΗΝΑΣ: Στις 10.00 το πρωί στην αίθουσα του καφέ «ALSOS» οδός Ευελπίδων & Μουστοξύδη, πλατεία Πρωτομαγιάς (έμπροσθεν σχολής Ευελπίδων) για κοπή Βασιλόπιτας

Κυριακή 31 Γενάρη :
ΑΠΟΣΚΙΑΣ – ΣΟΥΔΕΛΗΣ : Στις 12.00 το μεσημέρι στην αίθουσα της Ένωσης Βυζικιωτών Πειραίως 68Α για κοπή Βασιλόπιτας – Γεν. Συνέλευση – Αρχαιρεσίες
ΑΡΚΑΔΩΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ: » Στις 12.00 το μεσημέρι στο Μουσικό Μεζεδοπωλείο «το Μυστικό» Αμισσού & Λεντάκη γωνία για κοπή Βασιλόπιτας – Συνεστίαση – Χορός 
ΒΛΟΓΓΑΙΩΝ : Στις 11.00 το πρωί στο Πνευματικό Κέντρο Ι. Ναού Ευαγγελιστρίας ΠΕΙΡΑΙΑ Γρ. Λαμπράκη 41 για κοπή Βασιλόπιτας
ΕΛΑΤΗΣ : Το μεσημέρι στη ταβέρνα «Σουφάλα» Λουίζης Ριανκούρ 75, Αμπελόκηποι για κοπή Βασιλόπιτας – Συνεστίαση – Χορός 
ΚΡΥΟΝΕΡΙΤΩΝ : Στις 11.00 το πρωί στο Πολιτιστικό Κέντρο Ιλίου «Μελίνα Μερκούρη» στην οδό Αγίου Φανουρίου 99 για κοπή Βασιλόπιτας
ΜΑΡΚΙΩΤΩΝ: Στις 11.30 το πρωί στο Μερόπειο Ίδρυμα στην οδό Διον. Αρεοπαγίτου 45 Ακρόπολη για κοπή Βασιλόπιτας
ΠΡΑΣΙΝΙΩΤΩΝ « Ο ΑΓΙΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ» : Στις 11.00 το πρωί στην αίθουσα της Παγγορτυνιακής Ένωσης στην οδό Πειραιώς 1 στο 7ο όροφο για κοπή Βασιλόπιτας
ΡΙΖΟΣΠΗΛΙΩΤΩΝ : Στις 10.00 το πρωί στην αίθουσα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Τζώρτζ 9 (πλατ. Κάνιγγος) για κοπή Βασιλόπιτας
ΤΟΥΘΟΑΤΩΝ : Στις 13.00 στη ταβέρνα «Παπαδήμας» Λ. Δημοκρατίας 9 Καματερό για κοπή Βασιλόπιτας – Συνεστίαση – Χορός 
ΤΡΟΠΑΙΑΤΩΝ : Στις 7.00 το βράδυ στο κέντρο «Άρωμα Ελλάδος» Αγίας Λαύρας 9 & Μιαούλη, Παλατάκι - Χαϊδάρι για κοπή Βασιλόπιτας – Συνεστίαση – Χορός 

Κυριακή 7 Φλεβάρη :
ΒΑΛΤΕΣΙΝΙΩΤΩΝ : Το μεσημέρι στη ταβέρνα «Σειρήνες» Διονυσίου Αρεοπαγίτου 5, Αθήνα για κοπή Βασιλόπιτας – Συνεστίαση – Χορός
ΒΕΛΗΜΑΧΙΤΩΝ : Στις 10.00 το πρωί στην αίθουσα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Τζώρτζ 9 (πλατ. Κάνιγγος) για κοπή Βασιλόπιτας
ΛΕΥΚΟΧΩΡΙΤΩΝ : : Στις 10.00 το πρωί στην αίθουσα Σχολών Σταυράκου Πατησίων 65 Αθήνα για κοπή Βασιλόπιτας
ΛΥΚΟΥΡΕΣΙΩΤΩΝ : Στις 11.30 το πρωί στο κέντρο «Συντριβάνι» πλατ. Σεπολίων ” για κοπή Βασιλόπιτας – Γεν. Συνέλευση – Αρχαιρεσίες 
ΠΑΓΓΟΡΤΥΝΙΑΚΗ : Το πρωί μνημόσυνο Θ. Κολοκοτρώνη & στη Παλιά Βουλή εκδήλωση για τα 40 χρόνια της Ένωσης – Βράβευση Προέδρων της.
ΠΑΡΝΑΣΑΙΩΝ : Στις 12.30 στη ταβέρνα «Πλατάνια» Λ. Φυλής 59 Χασιά για κοπή Βασιλόπιτας – Συνεστίαση – Χορός 
ΠΕΛΕΤΙΩΤΩΝ: Στις 13:00 το μεσημέρι στην παραδοσιακή ταβέρνα «Το Καρτούτσο» (Φαέθωνος & Χαρίτων 27 Παλαιό Φάληρο, Αμφιθέα) για κοπή Βασιλόπιτας – Συνεστίαση – Χορός .
Δευτέρα 8 Φλεβάρη:
ΑΡΚΑΔΩΝ ΖΩΓΡΑΦΟΥ : Στις 7.00 το απόγευμα στην αίθουσα στο κέντρο «Αρχιτεκτονική» Ούλωφ Πάλμε 21 Ζωγράφου για κοπή Βασιλόπιτας

Κυριακή 14 Φλεβάρη :
ΒΥΤΙΝΑΙΩΝ : Στις 11.00 το πρωί στο ξενοδοχείο «NOVUS» στην οδό Καρόλου 23 
ΖΥΓΟΒΙΣΤΙΝΩΝ: Στις 5.00 το απόγευμα στην Λέσχη Αξιωματικών στην πλατεία Ρηγίλλης
ΚΑΛΟΝΕΡΙΤΩΝ: Το μεσημέρι στο Κέντρο «Πινακοθήκη» στη Τρίπολη για κοπή Βασιλόπιτας και χορό 
ΜΠΟΥΛΙΑΡΙΤΩΝ: Το μεσημέρι στο Κέντρο «Πινακοθήκη» στη Τρίπολη για κοπή Βασιλόπιτας και χορό
Κυριακή 21 Φλεβάρη :
ΧΡΥΣΟΧΩΡΙΤΩΝ : Στις 11.00 το πρωί στην αίθουσα ΚΥΒΕ Περιστερίου κοπή Βασιλόπιτας

Σ Υ Ν Ε Χ Ι Ζ Ε Τ Α Ι ...........

Το βιβλίο του Θοδωρή Νίτσου Ο Μ Ο Ρ Φ Α Χ Ρ Ο Ν Ι Α αληθινές ιστορίες


Το βιβλίο του Θοδωρή Νίτσου
Ο Μ Ο Ρ Φ Α   Χ Ρ Ο Ν Ι Α
αληθινές ιστορίες

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

«Από τα Τρόπαια μέσα» 

«... Βαγγέλης, είπες; Και από πού ’σαι, ρε λεβέντη;» 
ρώτησε ο Αθηναίος ταξιτζής τον νεαρό επαρχιώτη.
«Κάτω απ’ τ’ αυλάκι», απάντησε αυτός
«Δηλαδή;» επέμενε ο ταξιτζής.
«Από Αρκαδία, Τρίπολη».
«Από μέσα;»
«Όχι. Κάτω, προς Βυτίνα».
«Μέσα;»
«Πιο κάτω, Λαγκάδια...»
«Μέσα;»
«Όχι. Από ένα χωριό, τα Τρόπαια, τα ξέρεις;»
«Μέσα;» «Ναι».
«Ποιανού ’σαι, ρε;»
«Του Γιώργη του Κλουκίνα».
«Του Σαμαρά;»
«Ναι, τον ξέρεις;»
«Ε, άντε χάσου, μ’ έπρηξες! Ο Γκρίτζιαλης από τη Δίβριτσα είμαι κι έμενα σπίτι σας όταν πήγαινα στο Γυμνάσιο!»

Γεννήθηκα λοιπόν στην αρχή της δεκαετίας του 1960 στα Τρόπαια μέσα, δίπλα στο τζάκι, στο χειμωνιάτικο, στο κρεβάτι των γονιών μου, έναν παλιό σουμιέ με ψηλά κάγκελα στο πάνω μέρος και κοντύτερα στο κάτω. Οι καιροί δεν ήταν εύκολοι. Βρισκόμαστε λίγα μόλις χρόνια μετά τη λήξη του Εμφυλίου και η Ελλάδα προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της. Η τεχνολογία δεν είχε ακόμα εξαπλωθεί. Ψυγεία δεν υπήρχαν, φυσικά, και τα τρόφιμα τα βάζαμε στο «φανάρι», το ηλεκτρικό μόλις είχε έρθει, το τηλέφωνο στα σπίτια ήταν ανύπαρκτο, σπάνιο και το ραδιόφωνο με τις λυχνίες, που έπιανε μεσαία και βραχέα κύματα. Τα παιδιά γεννιόντουσαν ακόμα στο σπίτι κι αμέσως η μαμή τα τύλιγε με τη φασκιά, συνήθεια χιλιάδων χρόνων που καταργήθηκε στις μέρες μας. Τα χωράφια τα όργωναν με αλέτρια, τα θέριζαν με δρεπάνια και αλώνιζαν με ζώα στα πέτρινα αλώνια. Οι κοντινές μεταφορές γίνονταν κυρίως με τα ζώα. Πρέπει να υπήρχαν στο χωριό πάνω από 200 άλογα, φοράδες, γαϊδούρια, μουλάρια. Χαρακτηριστικές ήταν οι φράσεις «Φέρε μου δυο φορτώματα ξύλα» ή «Έχω ένα χωραφάκι δυο ημερών ζευγάρι». Μέχρι και μια νύφη από την Κατσουλιά θυμάμαι να περνάει με τα προικιά της πάνω σε 40 και πλέον ζώα πηγαίνοντας στο Βυζίκι. Τα περισσότερα σπίτια είχαν κοτέτσια, πολλά έθρεφαν γουρούνια, πολλοί χωριανοί είχαν πρόβατα και γίδια.
Η ζωή λοιπόν ήταν δύσκολη, ιδίως για τα παιδιά των αγροτικών οικογενειών, που λίγος χρόνος τους έμενε για παιχνίδι, όμως δεν υπήρχαν μεγάλες ανισότητες και τα παιδιά είναι πάντα παιδιά, δεν χρειάζονται παρά μια κουμούτσα ψωμί με λάδι και αλάτι, καλή παρέα και μια αλάνα ή μια αυλή για να τη γεμίσουν με τις χαρούμενες φωνές τους. Κι αυτό το χωριό, που εμείς το θεωρούμε το πιο όμορφο του κόσμου, γιατί είναι το λίκνο μας, ο τόπος που γεννηθήκαμε, παίξαμε όλοι μαζί στις γειτονιές, εκεί πήγαμε σχολείο και μάθαμε γράμματα, κάναμε φίλους, νιώσαμε τα πρώτα καρδιοχτύπια, είναι φυσικό να το έχουμε στην καρδιά μας και να νοιαζόμαστε για τη μοίρα του. Η κάθε εποχή και το κάθε μέρος έχει τις δικές του αναφορές και τις δικές του ιδιαιτερότητες. Ο καθένας μας κουβαλάει τις μνήμες από τον τόπο του, και ιδίως τις μνήμες που είχε σαν παιδί. Έτσι, αυτά που αποτελούσαν τότε την πεζή μας καθημερινότητα, σήμερα η χρονική απόσταση τους έχει προσδώσει μαγεία κι έγιναν πολύτιμες μνήμες, που τα αναπολούμε με νοσταλγία κι αγάπη.
Τα μικρά κείμενα που αποτελούν αυτό το βιβλίο γράφτηκαν μέσ’ από την ψυχή μου, με σκοπό θα θυμίσουν στους παλιούς αυτές τις μνήμες και να δώσουν στους νέους μια ιδέα για το πώς ζούσαν τότε οι πατεράδες και οι μανάδες τους. Από τους νέους δεν έχουμε την απαίτηση να ταυτιστούν με τη δική μας εμπειρία, αλλά θα θέλαμε να τους μεταδώσουμε λίγη από την αγάπη για το χωριό των γονιών τους και την ευκαιρία να το αγαπήσουν κι αυτοί, και μέσα από τις εμπειρίες τους να δημιουργήσουν τις δικές τους κοινές μνήμες.
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να θυμηθούμε τα παλιά, να νιώσουμε για λίγο παιδιά. Και, πού ξέρεις, μπορεί οι κοινές αναμνήσεις να μας φέρουν πιο κοντά και να μας κάνουν πιο τρυφερούς, πιο γενναιόδωρους και λιγότερο μίζερους.


Θεόδωρος Νίτσος 

Ένα Επίκαιρο Διήγημα της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη



Ευχές  ΓΙΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ και ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ από την Συγγραφέα και ποιήτια ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ ΓΑΪΤΑΝΑΚΗ από Ζώνη Αρκαδίας.

Ένα Επίκαιρο Διήγημα της Ζαχαρούλας Γαϊτανάκη: 

 «Ο ΕΡΧΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΑΣ»
Το ζευγάρι κατέβηκε από τα σκαλιά του μαιευτηρίου κρατώντας ο ένας το χέρι του άλλου. Η κοπέλα κάποια στιγμή παραπάτησε κι ο άντρας την έπιασε, τη στήριξε πάνω του και περπάτησαν μαζί μέχρι τον χώρο στάθμευσης. Πίσω τους ερχόταν ένας νοσοκόμος με μια βαλιτσούλα στο χέρι. Φτάνοντας στο αυτοκίνητό τους, η γυναίκα τακτοποιήθηκε στη θέση του συνοδηγού, η βαλίτσα με τα ρούχα της μπήκε στο πίσω κάθισμα, ο άντρας έβαλε μπρος το όχημα και απομακρύνθηκαν από το νοσοκομείο.
Η νεαρή κοπέλα, είχε χάσει το παιδί που κυοφορούσε. Στον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης της απέβαλε. Δεν είχαν ούτε τέσσερις μήνες παντρεμένοι όταν διαπίστωσε ότι ήταν έγκυος. Πόσο χάρηκε. Δεν περίμενε να της συμβεί τόσο νωρίς, αλλά και οι δυο τους αγαπούσαν τα παιδιά κι ήθελαν ν’ αποκτήσουν μια μεγάλη οικογένεια. Ο άντρας της μόλις του είπε το νέο την πήρε στην αγκαλιά του. «Θεέ μου, τι ευτυχία» είπε η Ειρήνη.
Το αυτοκίνητο διέσχιζε τώρα τους βρεγμένους δρόμους της Αθήνας. Ο Νοέμβριος πλησίαζε στο τέλος του και οι ζεστές μέρες είχαν δώσει τη θέση τους στο κρύο και στην υγρασία. Στα πεζοδρόμια οι διαβάτες πηγαινόρχονταν βιαστικοί προσπαθώντας να προστατευθούν από τη βροχή που έπεφτε συνεχώς. Φύλλα πεσμένα και δένδρα γυμνωμένα συνέθεταν την εικόνα της πόλης εκείνη την ημέρα. Καθώς σε λίγο έρχονταν τα Χριστούγεννα, τα καταστήματα είχαν στολίσει τις βιτρίνες τους, ενώ συνεργεία του Δήμου τοποθετούσαν φωτάκια κι άλλα διακοσμητικά στις κολώνες και σε διάφορα σημεία της πρωτεύουσας.
Η Ειρήνη δεν είχε παρατηρήσει τίποτε από όσα γύρω της πέρασαν. Λες και δεν βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο. Επέστρεψαν στο σπίτι τους μέσα στη σιωπή. «Αγάπη μου, έλα να ξαπλώσεις» την παρότρυνε ο άντρας της. Έσυρε τα βήματά της ως την κρεβατοκάμαρά τους και χωρίς να ξεντυθεί έπεσε βαριά πάνω στο στρωμένο κρεβάτι. Πήρε το μαξιλάρι της αγκαλιά και άρχισε να κλαίει. «Μην το κάνεις αυτό, μωρό μου» της είπε ο σύζυγός της.
«Μωρό μου…» Το δικό της μωρό το έχασε.
«Δεν θέλω να με ξαναπείς έτσι» τον αποπήρε. «Μ’ ακούς; Δεν θέλω να σε ξανακούσω να λες αυτή τη λέξη εδώ μέσα.»
Εκείνος βγήκε από το δωμάτιο χωρίς να πει τίποτε. Η Ειρήνη ξάπλωσε και την πήρε αμέσως ο ύπνος.
Πολλές μέρες κύλησαν έτσι. Κοιμόταν πολύ ή περνούσε τον καιρό της στο κρεβάτι, άβουλη, απαθής, αδιάφορη για τα πάντα. Δεν φρόντιζε το σπίτι, δεν μαγείρευε, δεν νοιαζόταν για τίποτα. Αν της μιλούσε ο άντρας της ο Γιώργος, του απαντούσε. Έτρωγε ότι της έβαζε μπροστά της χωρίς να καταλαβαίνει τι τρώει. Είχε καταντήσει ένα «φυτό».
Η μητέρα της, οι αδελφές της που την επισκέπτονταν δεν ήξεραν πώς να την βοηθήσουν. «Να ρωτήσουμε έναν γιατρό», είπε στον Γιώργο η πεθερά του.
«Ρώτησα τον γιατρό της» της απάντησε ο γαμπρός της. «Μου είπε ότι θα χρειαστεί χρόνο να το ξεπεράσει. Να κάνουμε υπομονή και να την στηρίξουμε.»
«Πώς, παιδάκι μου; Θεέ μου τι κακό ήταν αυτό που μας βρήκε…» είπε η απλοϊκή γυναικούλα.
Η Ειρήνη, μία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, όταν ο άντρας της αγόρασε ένα δέντρο για να στολίσουνε στο σπίτι τους, η πρώτη φορά που θα έκαναν Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά στο δικό τους σπιτικό, αντέδρασε έντονα.
«Δεν θέλω να στολίσουμε τίποτα. Χάσαμε το παιδί μας και συ τολμάς να φέρνεις στο σπίτι δέντρο, στολίδια και λαμπιόνια;»
Ο Γιώργος δεν της έδωσε σημασία και συνέχισε τον στολισμό του δέντρου. Όταν τελείωσε άναψε τα φωτάκια και κάθισε στον καναπέ να θαυμάσει το έργο του. Η γυναίκα του πήγε να βγάλει τα φώτα από την πρίζα. Εκείνος την πρόλαβε και την έβαλε να καθίσει δίπλα του.
«Γιατί, Ειρήνη μου;» Της χάιδεψε τα μαλλιά, την φίλησε, της κρατούσε τα χέρια. «Νομίζεις ότι εγώ δεν λυπήθηκα, δεν πόνεσα; Ό,τι έγινε – έγινε. Ήταν γραφτό να συμβεί. Θα ξαναπροσπαθήσουμε…»
Όχι. Ποτέ ξανά. Δεν μπορώ να ξαναζήσω μια τέτοια απώλεια», ούρλιαξε η κοπέλα. «Θα πεθάνω, μ’ ακούς; Καλύτερα να πέθαινα κι εγώ μαζί με το παιδί μας…»
«Όλα θα πάνε καλά, θα δεις» την παρηγόρησε ο άντρας της. «Έρχονται γιορτές, δεν θέλω να σε βλέπω πικραμένη, σαν πεθαμένη. Σε ικετεύω, αγάπη μου, σκέψου και μένα. Υποσχέσου μου ότι θα κάνεις μια προσπάθεια…».
«Δεν μπορώ, μην μου ζητάς κάτι τέτοιο» παρακάλεσε η Ειρήνη.
«Θέλω να μου υποσχεθείς ότι θα προσπαθήσεις να γίνεις η Ειρήνη που αγάπησα και αγαπώ. Έχε μου εμπιστοσύνη. Όλα θα φτιάξουν…» ξανάπε ο Γιώργος.
Από κείνο το απόγευμα που της απέσπασε την υπόσχεση, η Ειρήνη άρχισε σιγά – σιγά να καθαρίζει το σπίτι, να τακτοποιεί, να μαγειρεύει. Νωρίς το βράδυ έκαναν έναν μικρό περίπατο οι δυο τους σε διαφορετικούς δρόμους της πόλης τους κάθε φορά. Οι στολισμένες βιτρίνες τραβούσαν τα βλέμματά τους, ο κόσμος που μπαινόβγαινε στα μαγαζιά κάνοντας τα ψώνια του τους έκανε να μπουν κι αυτοί στη δίνη του αγοραστικού πυρετού. Πήραν δώρα για τους δικούς τους, η Ειρήνη βγήκε κάποιο πρωί κι αγόρασε δώρα για τον άντρα της, η ζωή τους έμπαινε ξανά στο γνώριμο ρυθμό της πριν χαθεί το παιδί τους…
Παραμονή των Χριστουγέννων τους ξύπνησε πρωί- πρωί το κουδούνι που χτυπούσε δυνατά. «Ποιος να ’ναι τέτοια ώρα;» είπε ο Γιώργος αγουροξυπνημένος. Σηκώθηκε ν’ ανοίξει. Η Ειρήνη σηκώθηκε κι αυτή φορώντας τη ρόμπα της. «Να τα πούμε;» άκουσαν δυο παιδικές φωνούλες να ρωτούν.
Η Ειρήνη κοίταξε τα παιδιά με τα τριγωνάκια τους στα χέρια, κούνησε το κεφάλι της καταφατικά, ο Γιώργος άπλωσε προστατευτικά το χέρι του στους ώμους της κι όλοι μαζί, τα παιδιά και το αντρόγυνο άρχισαν να λένε τα κάλαντα…

κι ένα ποίημα !!!

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΕΛΠΙΔΑ

              Στην Ελλάδα της κρίσης,
προσπαθείς ν’ αντικρίσεις
μια μικρούλα ελπίδας σταγόνα.

Χριστουγέννων καμπάνα την φέρνει,
ο καθένας με πίστη σαν γέρνει
μπρος στο Θείο το Βρέφος το γόνα.

Ο μικρούλης Χριστός ένα φως ιλαρό,
που διαλύει κάθε φόβου σκοτάδι.
Στη ζωή μας οδηγός σταθερός,
στην πορεία μας άστρο – σημάδι.

Στην Ελλάδα της κρίσης,
μπορείς ν’ αντικρίσεις
την ελπίδα ν’ ανατείλει ξανά.

Απ’ την Φάτνη την φέρνουν
οι ποιμένες που ψέλνουν
στον μικρούλη Χριστό «Ωσαννά».

ΖΑΧΑΡΟΥΛΑ  ΓΑΪΤΑΝΑΚΗ

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

Χριστουγεννιάτικα έθιμα από την Γορτυνία

Χριστουγεννιάτικα έθιμα από την Γορτυνία


Οι νοικοκυρές τις παραμονές των Χριστουγέννων καθαρίζουν τα σπίτια.  Φτιάχνουν τα γλυκά, τους πατροπαράδοτους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα.
          
Ζυμώνουν το Χριστόψωμο. 

Βάζουν το ζυμάρι στο ταψί, κάνουν έναν σταυρό στη μέση, το κεντούν γύρω γύρω, ρίχνουν το σουσάμι, βάζουν καρύδια στο κέντρο του σταυρού και στις άκρες και στα ενδιάμεσα μύγδαλα. Στη συνέχεια άμα φουσκώσει  το ψήνουν. Ετοιμάζουν την κότα για την καθιερωμένη Χριστουγεννιάτικη σούπα. Αν δεν έχουν κότα αγοράζουν κρέας. 
Την παραμονή το πρωί τα παιδιά λένε τα κάλαντα. 
Χτυπούν την πόρτα και σαν αυτή  ανοίξει,  ρωτούν τα παιδιά, να τα πούμε; Αν πάρουν μια θετική απάντηση αρχίζουν.  Άν  πάρουν την απάντηση "τα είπαν άλλοι",  φεύγουν. Στα παιδιά που θα πούν τα κάλαντα οι οικοδεσπότες δίνουν χρήματα, γλυκίσματα, ........ η ότι άλλο έχουν. Τα παιδιά παίρνοντας τα χρήματα η τα γλυκίσματα εύχονται Χρόνια Πολλά. 
Τη νύχτα ξημερώματα,  χτυπάει η καμπάνα και τρέχουν όλοι  στην εκκλησία "τον Χριστό να προσκυνήσουν".  Στο τέλος της λειτουργίας παίρνουν αντίδωρο όλοι από τον παπά. Φιλούν το χέρι του παπά και εύχονται Χρόνια Πολλά. Η λειτουργία στα χωριά  τελείωνε πολύ πρωί, ώρα έξι με έξι και μισή προκειμένου οι κτηνοτρόφοι να μπορέσουν να πάνε στα μαντριά τους. 
Το μεσημέρι κάθονταν όλοι γύρω από το τραπέζι που έπαιρνε εορταστικό τόνο.   
Ο πατέρας ή ο παππούς έκοβε το χριστόψωμο και πάντοτε με την ευχή για χρόνια πολλά. Την υπόλοιπη μέρα (το απόγευμα) έκαναν τις επισκέψεις τους στους εορτάζοντες, η δέχονταν επισκέψεις αν κάποιο μέλος της οικογένειας γιόρταζε. 
Την επόμενη των Χριστουγέννων συγκροτούνταν παρέες και έσφαζαν τα χοιρινά που σχεδόν όλα τα σπίτια διέθεταν για την συγκεκριμένη μέρα.
Η διαδικασία αυτή αποκτούσε χαρακτήρα πραγματικής γιορτής καθώς τις επόμενες μέρες μαζεύονταν στα σπίτια, έψηναν μέρος του χοιρινού (μεγάλες ποσότητες χρησιμοποιούσαν για παστό και πηχτή) και άνοιγαν τα βαγένια για να δοκιμάσουν το καινούργιο κρασί κερνώντας έτσι τους φίλους που βοήθησαν στο σφάξιμο.

Καλά και Χαρούμενα Χριστούγεννα

Βίντεο από την ΕΤ1 (ΕΡΤ) Παλιά τα Χριστούγεννα

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ το νέο βιβλίο του Γορτύνιου ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΜΠΟΤΗ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ
το νέο βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΜΠΟΤΗ
«ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ – Διαχρονικοί Στοχασμοί (1961-1968)», σελίδες: 258, Αθήνα Οκτώβριος  2015, εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος», ISBN: 978-960-430-418-9

Ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο του στην συμπατριώτισσά του (από την Βάχλια) έγκριτη λογοτέχνιδα Ζαννέτα Καλύβα – Παπαϊωάννου, πολύτιμη συνεργάτιδά του στην επιμέλεια της έκδοσης των λογοτεχνικών του έργων.
                        
Με τίτλο:«ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ», γράφει για το βιβλίο,  σε εκτενές σημείωμά της η επίσης Αρκαδικής καταγωγής Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη, η οποία επιμελήθηκε - προ ετών - την ηλεκτρονική επεξεργασία των θεμάτων και κατέγραψε εύστοχα τους τίτλους κάθε δημοσιεύματος:  «Αυτή η στήλη ξεκινά σήμερα μ’ ενθουσιασμό και καλοπροαίρετη διάθεση, με μοναδικό σκοπό να μεταφέρει στους αναγνώστες της διάφορες σκέψεις, σχόλια, γεγονότα, παρμένα μέσα από την ωμή πραγματικότητα της ζωής, και συγχρόνως να πειραματίζεται αντικειμενικά επάνω σ’ αυτά. Οι αναγνώστες της ας την περιβάλλουν με εμπιστοσύνη και αγάπη, με την βεβαιότητα ότι και ο γράφων θα προσπαθήσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους.» Με τούτα τα λίγα ζεστά κι όμορφα λόγια προς τους αναγνώστες της εφημερίδας «ΑΡΚΑΔΙΚΑ ΝΕΑ» παρουσίαζε ο Γιώργος Ι. Μποτής τη στήλη του «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ» - Από τις δυο όψεις» και με τον επεξηγηματικό υπότιτλο: «Σκέψεις και Σχόλια». Υπογραφή: «Ο Εβδομαδιαίος».
Μπορούν άραγε κάποια κείμενα να διαβαστούν χρόνια μετά την αρχική τους δημοσίευση και να διατηρούν την φρεσκάδα και την επικαιρότητα της πρώτης τους φανέρωσης; Απ’ ότι φαίνεται, ναι. Αυτό συμβαίνει με «Τα πράγματα του καιρού μας» που έγραψε ο Γ. Μποτής τα χρόνια του διορισμού του ως Επιμελητής Ανηλίκων Τριπόλεως, νεαρός απόφοιτος της Νομικής.
Στην στήλη του κατέγραφε γεγονότα από την Αρκαδική πρωτεύουσα, προβληματισμούς, εικόνες ζωής από την Τρίπολη, την επαρχία, την Ελλάδα και τον κόσμο. Από το 1961 μέχρι το 1968, σχολίαζε με τον δικό του τρόπο τα πράγματα. Έριχνε τις δικές του ματιές στην καθημερινότητα μέσα από σκέψεις του, στιγμιότυπα, σχόλια, σημειώματα, στιγμές και όψεις. Σε τούτο το βιβλίο συγκεντρώθηκαν κάποια από κείνα τα δημοσιεύματά του.
Αν κι έχουν περάσει περίπου 60 χρόνια από τότε που γράφτηκαν κάποια από τα κείμενά του, η ματιά του Γ. Μποτή, καυστική κάποιες φορές, εύστοχη και διεισδυτική, βαθυστόχαστη και φωτεινή, έχει τέτοια δυναμική ώστε αυτά τα κομμάτια να διαβάζονται και σήμερα με ενδιαφέρον, να προβληματίζουν, να συγκινούν και να ψυχαγωγούν. Ήταν τότε και παραμένουν στις μέρες μας, κείμενα – καθρέφτης της καθημερινής ζωής, αξιοπρόσεχτα συμβάντα που εντυπωσιάζουν, κουβεντούλες ανθρώπινες που μας φέρνουν πιο κοντά. Άρεσαν όπως φαίνεται πολύ στον κόσμο, αφού οι αναγνώστες των «Αρκαδικών Νέων» συμμετείχαν με γράμματά τους στη στήλη και στην εφημερίδα.
Η γραφή του Γιώργου Μποτή ήταν απλή, κατανοητή, κρυστάλλινη. Δεν χρησιμοποιούσε δυσνόητες λέξεις, δεν έκανε κήρυγμα, δεν επέβαλε τις απόψεις του. Στόλιζε τις σκέψεις του με εικόνες, ζωντάνια, νιάτα, χιούμορ.
Τον απασχολούν θέματα σημαντικά για την εποχή του, τα οποία τα συναντούμε και στις μέρες μας: η ερήμωση των χωριών από την εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση, η εγκατάσταση χιλιάδων Ελλήνων στα μεγάλα αστικά κέντρα, κυρίως στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, που είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία του σημερινού υδροκέφαλου Αθηνοκεντρικού κράτους της διαφθοράς, της ταλαιπωρίας του πολίτη, του νέφους και τόσων ακόμη προβλημάτων. Η φτώχεια και η ανεργία ήταν τότε και παραμένουν μέχρι σήμερα, προβλήματα. Παρόλη την πρόοδο που έγινε στο κύλισμα του χρόνου, έχουμε πάνω από 2.000.000 Έλληνες να ζουν στο όριο της φτώχειας και ανεργία που φτάνει το 9% επισήμως…
Η παράδοση, η οικογένεια, ο περίγυρος, έδιναν στον «Εβδομαδιαίο» άφθονο υλικό για περιγραφές, αναφορές και σχολιασμό. Υπήρχαν όμως τότε ρίζες (η φαμελιά) και περισσότερη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Τώρα, η μοναξιά, η ανία, η κατάθλιψη, κάνουν τους ανθρώπους δυστυχισμένους κι ας έχουν πιο πολλά υλικά αγαθά αποκτήσει. Η οικογένεια έχασε πλέον τα στηρίγματά της, οικοδομείται σε σαθρά θεμέλια, δεν υπάρχει ουσιαστική επαφή γονέων και παιδιών, λείπει η αγάπη. Η ανιδιοτελής αγάπη. Όλοι βρίσκονται μαζί σ’  έναν καναπέ και μπροστά σε μια ανοιχτή τηλεόραση. Πού καιρός για συζήτηση, γέλιο, παιχνίδι, χαρά;
 «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ» δίνουν όχι μόνον στους ερευνητές που θα ασχοληθούν αλλά και στον καθένα μας, γόνιμη αφορμή για συγκρίσεις και περαιτέρω έρευνα, για σκέψη και προβληματισμό. Κι επειδή από κείνα τα χρόνια το «τάλαντο» του ποιητή ήταν φανερό, αυτός το καλλιέργησε και με τούτα τα γραπτά της νιότης του. Ποιητικά στοιχεία γεμάτα ευαισθησία διαπνέουν τα σχόλιά του και τα κάνουν ευχάριστα στο διάβασμα απ’ όλους μας. 

Με τούτο το βιβλίο του ο Γιώργος Μποτής συνδέει τα αλλοτινά χρόνια με τα σημερινά, με τη βοήθεια της διαχρονικής του πένας, της πνευματικής του διαύγειας, της ευαίσθητης ματιάς του στα πράγματα. Πρόκειται για έναν άριστο συνδυασμό ικανοτήτων, αξιοποίησης του υλικού του, έμπνευσης και ανθεκτικότητας στο χρόνο, όπως αποδείχτηκε.

Κείνο που με λυπεί πιο πολύ, και θα συμφωνήσετε πιστεύω μαζί μου, είναι το γεγονός ότι αν και πέρασε πάνω από μισός αιώνας από τούτες τις καταγραφές, αν κι έγιναν από τότε πολλά βήματα μπροστά στη χώρα μας και στον πλανήτη μας, συναντούμε και σήμερα αρκετά από τα πράγματα και τους χαρακτήρες εκείνων των καιρών…» (όλο το κείμενο έχει αναρτηθεί στην ενότητα ΔΟΚΙΜΙΑ της λογοτεχνικής ιστοσελίδας της Ζαχ. Γαίτανάκη:

https://zaharoulagaitanaki.wordpress.com).


[ «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ» του Γιώργου Ι. Μποτή μπορείτε να προμηθευτείτε από τις Εκδόσεις – Βιβλιοπωλείο «Πύρινος Κόσμος», Ιπποκράτους 16 & Σόλωνος, Αθήνα,  τηλ.: 210- 3602883 ή από τον συγγραφέα γράφοντας στο e-mail του: ge.botis@yahoo.gr. Αυτό το βιβλίο αξίζει να υπάρχει στη Βιβλιοθήκη σας. ]
 «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ – Διαχρονικοί Στοχασμοί (1961-1968)», σελίδες: 258, Αθήνα Οκτώβριος  2015, εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος», ISBN: 978-960-430-418-9

                                    ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΜΠΟΤΗ                        


Ο Γιώργος Ι.  Μποτής γεννήθηκε στην Βάχλια του Δήμου Γορτυνίας. Σπούδασε Θεολογία, Πολιτικές Επιστήμες και Νομικά. Ασκεί δικηγορία και παράλληλα ασχολείται με την Ποίηση και τη Λογοτεχνία γενικότερα. Έχει εκδώσει εκτός των νομικών και των θεολογικών του έργων, έξι δίγλωσσες (Ελληνικά – Αγγλικά) ποιητικές συλλογές: «Οδοιπορικό», «Αλφαβητάρι της Αγάπης», «Στη Μάνα μου», «Αγάπης παραλειπόμενα», «Μαρτυρία» και «Αγάπης Εγκώμιον», που απέσπασε το πρώτο Βραβείο Ποίησης από το Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός». Κυκλοφόρησαν επτά βιβλία του, μεταφρασμένα στην Αγγλική γλώσσα: «Ταξιδεύοντας στη Μογγολία», «Επιστροφή στην Αθωότητα – Γράμματα στην Ευρυδίκη», «Καθ’ οδόν», το έμμετρο θεατρικό έργο «Διέξοδος στο Αδιέξοδο», «Γεύση Αιωνιότητας’ και το έμμετρο θεατρικό έργο «Σύγχρονη Τραγωδία». Το 2010, από τις εκδόσεις «Πλάτανος», κυκλοφόρησε το βιβλίο «Μια καταιγίδα δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ», με συνέντευξή του στη Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη. Έχει βραβευτεί για το λογοτεχνικό του έργο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με τον τίτλο του Διδάκτορα της Λογοτεχνίας από την Διεθνή Ακαδημία Τεχνών & Πολιτισμού / Παγκόσμιο Κογκρέσο των Ποιητών, της οποίας και είναι ισόβιο Μέλος.

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

ΕΚΔΉΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΡΤΥΝΙΑ ΠΟΙΗΤΡΙΑ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ Ζανέτα Καλύβα - Παπαϊωάννου

ΕΚΔΉΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΡΤΥΝΙΑ ΠΟΙΗΤΡΙΑ - ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ζανέτα  Καλύβα - Παπαϊωάννου

Η Ένωση Καλλιτεχνών & Λογοτεχνών Ηλιούπολης "το Εργαστήρι" σε συνεργασία με τον Δήμο Ηλιούπολης έκαναν παρουσίαση στην αίθουσα του Μουσείου Εθνικής Αντίστασης του Βιβλίου της Γορτύνιας, από την Βάχλια καταγόμενη, Ζανέτας Καλύβα - Παπαϊωάννου έχων τον τίτλο "Με της καρδιάς μου τα φτερά".
Ο Πρόεδρος της Ένωσης Στέλιος Μαρούλης  τίμησε με τιμητική πλακέτα την Ζανέτα Καλύβα - Παπαϊωάννου 

Τον Συντονισμό της εκδήλωσης έκανε ο Δημοσιογράφος Ιωάννης Παρασκευόπουλος
Ομιλητές:
  • Κώστας Σεφτελής Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Ηλιούπολης
  • Φώτιος Χρήστου Διδάκτωρ Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών
  • Στάθη Ψιλόπουλο Καθηγητή Φιλολογίας  Δημοτικό Σύμβουλο Δήμου Ηλιούπολης
Στο Πιάνο Η Χλόη Ν. Αμάραντου και στο τραγούδι η HALINA HART
Αρκετοί Αρκάδες και φίλοι βρέθηκαν να τιμήσουν την ποιήτρια μεταξύ αυτών ο Πρόεδρος των Αρκάδων Ηλιούπολης Νικόλαος Αντζινάς κι ο Γεν. Γραμματέας της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος και ττου Συλλόγου Αρκάδων Ηλιούπολης Πάνος Αναγνωστόπουλος.


Η ΖΑΝΝΕΤΑ ΚΑΛΥΒΑ - ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ γεννήθηκε στη Λάρισα. Οι γονείς της κατάγονταν από τη Βάχλια Αρκαδίας. 
Φοίτησε με υποτροφία στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Πειραιώς, εργαζόμενη συγχρόνως στη ΔΕΗ. Ασχολείται με την ποίηση, την πεζογραφία και τη Δημοσιογραφία. Δουλειά της έχει φιλοξενηθεί στον Διεθνή και ελληνικό Τύπο, υπάρχει σε ελληνικές και παγκόσμιες Ανθολογίες και έχει μεταφραστεί στ' Αγγλικά (από τη Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη), στα Ιταλικά (από την κ. Tota Tsakou - Convertino), στα Γαλλικά (από την κ. Κωνσταντίνα Σπανού), στα Αλβανικά, στα Κινέζικα (από τον κ. Hsu Chicheng) και στα Κορεάτικα.
Έχει βραβευτεί σε διεθνείς και πανελλήνιους Λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Είναι μέλος του "WORLD CONGRESS OF POETS / WORLD ACADEMY OF ARTS AND CULTURE", επίτιμο μέλος της "ACCADEMIA FERDINANDEA", Ιταλία, μέλος της "Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών", της "Διεθνούς Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών" (ΔΕΕΛ), του "Ομίλου Λογοτεχνών Ηλιούπολης" και πολλών εξωραϊστικών συλλόγων και τοπικών οργανώσεων. Έχει καταγραφεί στο Αμερικανικό "Who's Who" και στο "I. B. CAMBRIDGE" Βρετανία.
Εξέδωσε τα βιβλία: "ΘΥΜΗΣΕΣ, των παιδικών μου χρόνων οι αναμνήσεις", το 2001 από τις εκδόσεις "Μοριάς", τη δίγλωσση ποιητική συλλογή "ΝΟΤΕΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ", από τις εκδόσεις "Ύφος" το 2002 και το "ΑΡΩΜΑ ΖΩΗΣ" με ποιήματα και διηγήματα, το 2003 από το "Κέντρο Ευρωπαϊκών Εκδόσεων Χάρη Πάτση". "ΜΕ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΤΑ ΦΤΕΡΑ" είναι το τέταρτο βιβλίο της, μία συλλογή ποιημάτων της σε 5 γλώσσες.
από douridasliterature.com/kalyva.html