ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΚΙ Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Προσκαλούμε τον επισκέπτη αυτού του κειμένου να κάνει μαζί μας ένα ταξίδι στα περασμένα. Ογδόντα χρόνια και κάτι πριν, μέχρι σήμερα.
Τότε που το μικρό μας χωριό ήταν πιο τρανό από σήμερα. Τότε που όλα τα σπίτια ήταν γεμάτα. Με παππούδες, παιδιά κι εγγόνια. Μια φαμήλια, τρεις γενιές. Τότε που το σχολείο είχε πάνω από εκατό παιδιά. Τότε που τα παιδιά αυτά έτρεχαν ξυπόλυτα Χειμώνα - Καλοκαίρι.
Η αγάπη των Σπαθαριωτών για το χωριό τους, είτε τότε, είτε τώρα, είτε αύριο θα είναι η ίδια. Έτσι θέλουμε να πιστεύουμα φυσικά !! Οι θύμησες βαθειά χαραγμένες στη ψυχή μας. Οι θύμησες για το σπίτι που γεννηθήκαμε, το σχολειό μας, την εκκλησιά μας. Θύμησες απ' τις γιορτές μας, τα πανηγύρια των παιδικών μας χρόνων, τις χαρές, τις λύπες και τις δυσκολίες. Θύμησες των άγιων και βασανισμένων προσώπων των γονιών μας. των παππούδων μας και των γιαγιάδων μας. Μορφές γλυκές, σεβάσμιες που φύγαν από κοντά μας.
Η φτώχια πάντα πέρσευε στο απόμακρο, ορεινό μικρό μας χωριουδάκι και η ξενητιά πλάνευε και προκαλούσε. Η ορφάνια και η ξενητιά ήσαν οι παντοτινοί καημοί του χωριού μας. Τη ξενητιά τότε την λέγαν, Αθήνα, Αυστραλία και Αμερική !! Τότε φυσικά η Αθήνα ήταν πιό μακρυά απ' ότι σήμερα η Αυστραλία. Μακρυά τα ξένα γι' αυτούς που μένανε πίσω!!
Τότε, το 1931, μαζεύτηκαν καμιά εικοσαριά Σπαθαραίοι της Αθήνας, σπρωγμένοι, από τι άλλο, από τη νοσταλγία και την αγάπη για το χωριό π' αφήσανε και φτιάξανε το πρώτο Σύλλογο, το Σύλλογο των ξενητεμένων της Αθήνας και του έδωσαν το όνομα "Σύλλογος Φιλοπρόοδων Νέων Σπάθαρι".
Αυτοί οι νέοι ήταν :- Αγγελακόπουλος Παντελής
- Αναγνωστόπουλος Ευάγγελος
- Αναγνωστόπουλος Ηλίας
- Αναγνωστόπουλος Θεόδωρος
- Ατσάλης Δημήτριος
- Βεργέτης Γεώργιος
- Βεργέτης Δημήτριος
- Βεργέτης Θεόδωρος
- Βεργέτης Ιωάννης
- Διαμαντόπουλος Απόστολος
- Διαμαντόπουλος Νικόλαος
- Διαμαντόπουλος Παναγιώτης
- Δούρος Δημήτριος
- Κατσιμίγας Χρήστος
- Μουσταφέρης Βασίλειος
- Μουσταφέρης Δημήτριος
- Παπαϊωάννου Βασίλειος
- Παπαϊωάννου Γεώργιος
- Χαβέλες Κωνσταντίνος
- Χρυσοβιτσιώτης Γεώργιος
- Χρυσοβιτσιώτης Χρήστος
- Χρονόπουλος Δημήτριος
- Χρονόπουλος Νικόλαος
Αυτοί ήσαν οι πρωτοπόροι. Οι νέοι κείνης της εποχής, που σήμερα έχουν απομείνει στη ζωή ούτε οι μισοί απ' τους μισούς.
Οκτώ μέρες μετά την εμφάνιση του Συλλόγου, στις 19 Οκτωβρίου του 1931, έγινε και η πρώτη αποστολή, οικονομική φυσικά, προς τη Κοινότητα Σπάθαρι, 557, 80 δραχμές, η οποία λέγεται πως για αγνώστους λόγους ποτέ δεν παραλήφθηκε από τη Κοινότητα.
..... Κύλησαν τα χρόνια. μεσολάβησαν πολλά γεγονότα. Πόλεμος, κατοχή, εμφύλιος. Φτώχεια, πόνος, φόβος και πείνα. Οι πατριώτες μας άρχισαν να ξενιτεύονται. Ποτέ όμως δεν έλειψε η ανθρωπιά, η αλληλεγγύη, η αγάπη που κρύβει η Σπαθαριώτικη ψυχή. Στις δύσκολες εκείνες ώρες ο Σπαθαραίος έδειξε όλη τη πλούσια και ολάνοιχτη καρδιά του. Όσοι νέοι έφευγαν από το χωριό για την Αθήνα έβρισκαν ζεστασιά, φιλοξενία, βοήθεια αλλά και τον καλό λόγο στους παλιότερους Σπαθαραίους της Αθήνας.
Ο πόλεμος τελείωσε το 1944. Μια παράξενη σύμπτωση έχουμε δω. Δέκα τρία χρόνια πριν, το 1931, ιδρύθηκε ο Σύλλογος Φιλοπρόοδων Νέων Σπάθαρι. Δέκα τρία χρόνια μετά, το 1957, ιδρύθηκε ο σημερινός Σύλλογος των εν Αθήναις και Απανταχού Σπαθαριωτών "Ο Άγιος Δημήτριος". Έτσι ξεκίνησε μια νέα αρχή. Ένας νέος Σύλλογος με ιδρυτικά μέλη του :
- Αναγνωστόπουλος Ηλίας
- Αναγνωστόπουλος Θεόδωρος
- Βεργέτης Γεώργιος
- Δίπλας Βασίλειος
- Δίπλας Χρήστος
- Θεοδωρακόπουλος Βασίλειος
- Παπαγεωργίου Βασίλειος
- Ππαγεωργίου Χαράλαμπος
- Παπαϊωάννου Αθηνά
- Παπαϊωάννου Βασίλειος
- Παπαϊωάννου Γεώργιος
- Παπαϊωάννου Δημήτριος
- Παπαίωάννου Ευστάθιος
- Στασινόπουλος Χρήστος
- Τσάκωνας Δημήτριος
- Χαβελές Βασίλειος
- Χαβελές Ιωάννης
- Χαβελές Κωνσταντίνος
- Χρονόπουλος Νικόλαος
- Χρυσοβιτσιώτης Γεώργιος
- Χρυσοβιτσιώτης Ευάγγελος
- Χρυσοβιτσιώτης Ιωάννης
Έτσι λοιπόν, η αγάπη και η νοσταλγία για το χωριό μας έδωσε την έγκριση και τη σφραγίδα του πρωτοδικείου της Αθήνας με αρ. 17182/57 και 836/1958 δημιουργόντας το Σύλλογο των εν Αθήναις και Απανταχού Σπαθαριωτών "Ο Άγιος Δημήτριος".
Στη πρώτη πανηγυρική Συνέλευση στην αίθουσα "τριών Ιεραρχών" στην οδό Μενάνδρου, το Μάϊο του 1958 η ατμόσφαιρα ήταν γιορταστική, γεμάτη πάθος και ενθουσιασμό, δείχνοντας όλοι κι όλες το μεγάλο τους ενδιαφέρον και την αγάπη για το χωριό μας. Γεμάτοι σχέδια, τολμηρά όνειρα, για έργα στο χωριό, για εκδηλώσεις στην Αθήνα, για κοινητοποίηση των αποδήμων Σπαθαραίων σε όλες τις γωνιές της γης.
Έτσι ξεκίνησε ο Σύλλογος την πορεία του, προσφέροντας στα 55 χρόνια ζωής του μέχρι σήμερα, σαν Σύλλογος των εν Αθήναις & Απανταχού Σπαθαριωτών "Ο Άγιος Δημήτριος" φυσικά, πλούσιο έργο στο χωριό μας, πάρα πολλές εκδηλώσεις αλλά πάνω απ' όλα συνέβαλε στη σύσφιγξη των σχέσεων μεταξύ των Πατριωτών και Πατριωτισσών. Όσο κι αν δύσκολα χρόνια πέρασαν, αυτός ήταν παρόν, ενεργός, δυναμικός και συγκροτημένος. Στάθηκε κοντά στο χωριό και στους Πατριώτες κι έτσι θα πρέπει να συνεχίσει, αψηφώντας τους δύσκολους και χαλεπούς καιρούς που έρχονται, έχοντας πάντα συνοδοιπόρους και υποστηρικτές τους Σπαθαραίους & τις Σπαθαριώτισσες !!! Ελπίζουμε πάντα να υπάρχουν Πατριώτες - Πατριώτισσες που θα παίρνουν τη σκυτάλη από τους προϋγούμενους ώστε να δίνουν νέα πνοή στο Σύλλογο.
Ας Θυμηθούμε το στίχο ενός Δημοτικού τραγουδιού:
¨Στο τόπο που χορεύουμε
άλλοι χορεύαν πρώτα,
σε μας τον παραδώσανε
κι άλλοι το καρτερούνε !!"
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΣΠΑΘΑΡΙΩΤΩΝ 2013
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ή ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ
ΠΕΤΡΙΝΗ ΒΡΥΣΗ : ΤΟΥ ΚΟΡΔΑ Η ΒΡΥΣΗ
.JPG)
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΕΛΑΧΙΣΤΑ ΑΠΟ ΤΑ ΕΡΓΑ ή ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ
ΤΟΥ ΣΥΛΛΛΟΓΟΥ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ
ΠΕΤΡΙΝΗ ΒΡΥΣΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΣΠΑΘΑΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ
ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΜΟΥΣΕΙΟΥ( ΣΧΟΛΕΙΟΥ)
ΟΙ ΠΑΛΙΕΣ ΒΡΥΣΕΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ
ΠΗΓΑΔΙ ΣΤΟΝ ΑΓ ΓΙΩΡΓΗ
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΣ ΜΟΥΣΕΙΟ
.JPG)
ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΑΣ ΜΟΥΣΕΙΟ
ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΑ ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΣΤΟ ΦΑΡΑΓΓΙ ΛΑΔΩΝΑ
ΠΗΓΑΔΙ ΣΤΟ ΚΙΤΣΙΟΡΕΜΑ
ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΝΟΙΞΗ ΔΡΟΜΟΥ ΤΡΟΠΑΙΑ - ΣΠΑΘΑΡΙ
ΤΟ ΓΗΠΕΔΟ
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΑΥΛΙΟΥ ΧΩΡΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
ΔΙΑΝΟΙΞΗ ΔΡΟΜΩΝ ΕΝΤΟΣ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ
ΓΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΛΑΤΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟΥ
ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΠΕΖΟΠΟΡΙΚΩΝ ΜΟΝΟΠΑΤΙΩΝ
ΓΙΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΣΚΑΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου