Ενημέρωση - Συζήτηση για τους ΔΑΣΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ
από την Παναρκαδική Ομοσπονδία Ελλάδος
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
σας καλεί σε δεύτερη συνάντηση - εκδήλωση που διοργανώνει,
την Παρασκευή 7 Απριλίου 2017, ώρα 7μ.μ., στην αίθουσα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος
(Τζωρτζ 9 - 1ος όρ. Πλ. Κάνιγγος), με θέμα:
με τον Αν. Υπουργό Περιβάλλοντος και Ενέργειας
κ. ΣΩΚΡΑΤΗ ΦΑΜΕΛΛΟ.
Στην συζήτηση έχουν προσκληθεί, οι Βουλευτές Αρκαδίας, οΠεριφερειάρχης Πελοποννήσου, ο Αντιπεριφερειάρχης Περιφερειακής ενότητας Αρκαδίας, οι Δήμαρχοι Αρκαδίας, οιΑρκάδες Δήμαρχοι Αττικής και οι πρόεδροι των συνεταιρισμών Αρκαδίας.
Κατά την συνάντηση αυτή, θα θέσουμε υπ΄ όψιν του αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Σωκράτη Φάμελλου, τις θέσεις της ΠΟΕ για την ταυτόχρονη προστασία των Δασών και της Αγροτικής Γής. Στην συνέχεια θα ενημερωθούμε από τον ίδιο, για το περιεχόμενο των ρυθμίσεων και των λύσεων, που προτίθεται να δώσει στα υφιστάμενα χρόνια προβλήματα των αγροτών, τα οποία, μετά την ανάρτηση των Δασικών Χαρτών, επιδεινώνονται και οδηγούν βίαια, πλήθος αγροτών και ιδιοκτητών αγροτικής γης, στην απόγνωση και την εγκατάλειψη πολύτιμων για την αγροτική παραγωγή εκτάσεων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Β. ΓΙΑΝΝΑΚΑΚΟΣ Π. ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα
27-3-2017
Η Παναρκαδική Ομοσπονδία Ελλάδας (ΠΟΕ),
σε όλον τον μακρύ αλλά και τον πρόσφατο βίο της, υπερασπίστηκε με τις δημόσιες
τοποθετήσεις της και την πρακτική της, το φυσικό περιβάλλον. Ταυτοχρόνως έχει
συνείδηση της σημασίας των δυσκολιών και της κεφαλαιώδους σημασίας της
αγροτικής ζωής και παραγωγής. Γνωρίζει επίσης, ότι όσο η αγροτική παραγωγή
είναι υπόθεση των ίδιων των αγροτών, η αγροτική παραγωγή υπηρετεί το εθνικό
συμφέρον και προστατεύει το περιβάλλον, από το οποίο άλλωστε προστατεύεται και
η ίδια.
Πρέπει να κατανοηθεί ωστόσο, σε όλα
τα κέντρα που λαμβάνουν αποφάσεις ή επηρεάζουν την λήψη αποφάσεων και την
διαμόρφωση της κοινής γνώμης, ότι όσο απαραίτητη είναι η δραστική προστασία του
περιβάλλοντος και ειδικώς των δασών, άλλο τόσο απαραίτητη είναι η προστασία της
κατά προορισμό αγροτικής γης, από την γραφειοκρατία και τις αντιληπτικές
στρεβλώσεις που έχουν παραχθεί.
Η τυχόν οριστικοποίηση των δασικών χαρτών με την
μορφή που αναρτήθηκαν, δημιουργεί
αδιέξοδα, άσκοπες και άδικες δαπάνες των αγροτών και μια πολύχρονη
δικαστική περιπέτεια για χιλιάδες αγρότες. Στο τέλος αυτής της διαδικασίας δεν
θα έχει προκύψει λύση ούτε για την προστασία των δασών ούτε για την προστασία
των αγροτών και της γης τους. Ο κίνδυνος της εισβολής των εταιρειών στον χώρο
της αγροτικής παραγωγής, τον οποίο διαβλέπουν
οι πιο ανήσυχοι αγρότες, δεν είναι καθόλου απίθανος.
Αποτελεί συνεπώς ανάγκη, η
ταυτόχρονη προστασία των δασών και των αγροτικών εκτάσεων.
Ήδη
την Τετάρτη 15/3/2017, στην κατάμεστη αίθουσα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας
Ελλάδος, πραγματοποιήθηκε η υπεύθυνη
ενημέρωση των Διοικητικών Συμβουλίων των Αρκαδικών Συλλόγων και των Αρκάδων
γενικότερα, για τους Δασικούς χάρτες της Αρκαδίας και τα θέματα που προκύπτουν.
Οι παριστάμενοι έθεσαν τα ερωτήματά τους και διατύπωσαν τις ανησυχίες και την
οργή τους για τους κινδύνους και τους παραλογισμούς που απειλούν την αγροτική
γη και την αγροτική παραγωγή και το άδικο κόστος που τους επιβάλλεται για μιαν
αβέβαιη υπεράσπισή της.
Ακολούθησε η πρόταση του Δ.Σ. της
Π.Ο.Ε., η οποία στηρίχθηκε στην επισυναπτόμενη εισήγηση του συμπατριώτη μας
νομικού Γιάννη Σπ. Καραχάλιου. Η πρόταση
της Παναρκαδικής έγινε ομόφωνα δεκτή από τους παριστάμενους, αφού κρίθηκε ότι
δίνει ουσιαστική λύση και διέξοδο στα συσσωρευμένα προβλήματα που παγιώνουν οι
χάρτες.
Ακολούθησε επικοινωνία μας και
συνεννόηση με τον αναπληρωτή υπουργό Περιβάλλοντος και
Ενέργειας κ. Σωκράτη Φάμελλο, για
την πραγματοποίηση συγκέντρωσης στην αίθουσα της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας
Ελλάδας, όπου ο Υπουργός θα ακούσει τους
προβληματισμούς και την πρότασή μας και θα μας ενημερώσει για τις νομοθετικές
προθέσεις του.
Προκειμένου
να έχουμε μια όσο το δυνατόν ποιο αποτελεσματική συνάντηση, παρακαλούμε αφού
μελετήσετε το κείμενο που ακολουθεί, να μας γράψετε την γνώμη σας καθώς και τα
ερωτήματα που σας απασχολούν προκειμένου να τεθούν στον Υπουργό.
Με πατριωτικούς χαιρετισμούς,
Για την ΠΟΕ
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Βασίλης Χ. Γιαννακάκος Πάνος Αναγνωστόπουλος
Γιάννης Σπ.
Καραχάλιος
ΔΑΣΗ ΚΑΙ
ΑΓΡΟΙ. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ.
Τα προβλήματα
που ανακύπτουν από την επικείμενη οριστικοποίηση της χαρτογράφησης των δασών,
δίνουν μιαν ευκαιρία, να αναζητηθούν και να αποφασισθούν τώρα, οριστικώς και
κατά το δυνατόν χωρίς γραφειοκρατικές και δικαστικές περιπέτειες δεκαετίας, όχι
μόνον τα όρια των δασών αλλά και τα όρια της αγροτικής γης.
Η
αγροτική κοινοτική ζωή, αναπτύχθηκε
αναγκαίως, κατά περιορισμό της επικράτειας της δασοβιοκοινότητας, δια της
εκχερσώσεως δασικών εκτάσεων και δημιουργίας αγρών.
Η δημιουργία
καλλιεργήσιμων αγρών, είναι επίπονο και χρονοβόρο ιστορικό έργο και η βάση του
ανθρώπινου πολιτισμού.
Η
δασοβιοκοινότητα, αναπτύσσεται ραγδαίως εις βάρος της ανθρώπινης κοινότητας,
όταν η τελευταία, για κοινωνικούς, πολιτικούς ή οικονομικούς λόγους,
εγκαταλείπει την καλλιέργεια των εδαφών της. Η δάσωση ενός αγρού, είναι μια
ευχερής και εντυπωσιακή για την στρατηγική της, φυσική διαδικασία. Το έδαφος
που ο ανθρώπινος μόχθος χρειάστηκε γενιές για να το κάνει καρποφόρο αγρό, η
πανίσχυρη φύση το ανακαταλαμβάνει μέσα σε λίγα χρόνια.
Επικίνδυνοι
άνθρωποι, επικίνδυνων αντικοινωνικών συμφερόντων, μπορούν με τα σημερινά
τεχνικά μέσα να επιφέρουν βιβλικές καταστροφές του φυσικού περιβάλλοντος.
Πρέπει κανείς
να είναι νηφάλιος και όχι βιαστικός υπερασπιστής του περιβάλλοντος, για να
ξεχωρίζει, τις καταστρεπτικές δράσεις των μεγάλων αντικοινωνικών συμφερόντων,
από την ωφέλιμη, επίμοχθη και αναγκαία για την επιβίωση και ει δυνατόν την
εξασφάλιση διατροφικής επάρκειας ενός λαού, παραγωγική δραστηριότητα της
ευγενικής τάξης των αγροτών και την επέκτασή της.
Και πρέπει να
αγαπάς πολύ τους συνανθρώπους σου, για να μπορείς να αγαπάς την φύση και να
γνωρίζεις, πότε η εκχέρσωση μιας δασικής εκτάσεως με σκοπό την καλλιέργειά της,
αποτελεί επιβαλλόμενη ωφέλιμη πράξη και για τον άνθρωπο και για το περιβάλλον,
το οποίο, χωρίς αυτόν, χάνει τον προορισμό του.
Θα μπορούσαν
βεβαίως, οι αρμόδιες κρατικές αρχές και υπηρεσίες, με την συνδρομή και των αρμοδίων επιστημόνων και
πανεπιστημιακών σχολών, να μας ενημερώσουν σχετικώς με τις διαθέσιμες αγροτικές
εκτάσεις της χώρας και για τον βαθμό επάρκειάς τους, προς κάλυψη των
καταναλωτικών αναγκών του πληθυσμού μας και των επιθυμητών και αναγκαίων
εξαγωγικών στόχων της οικονομίας μας.
Οι ίδιες
κρατικές αρχές και υπηρεσίες, έπρεπε να μας γνωρίσουν, εάν υπάρχουν τρόποι να
αποδοθούν στην αγροτική καλλιέργεια πρόσθετες εκτάσεις και πόσες είναι αυτές.
Εμείς οι μη ειδικοί,
γνωρίζουμε εμπειρικώς, ότι η ελάχιστη έκταση, την οποία πρέπει να διαθέτει μια
αγροτική οικογένεια προς ευπρεπή διαβίωση, είναι αυτή των εκατό στρεμμάτων,
εφ΄όσον καλλιεργείται συντονισμένα με κηπευτικά και καρποφόρα και δεν συντρέχει
η αμφιλεγόμενη πολυτέλεια των νωχελικών εκτατικών μονοκαλλιεργειών.
Γνωρίζουμε
επίσης, ότι οι αγρότες, πρέπει να τρέχουν έντρομοι κάθε τόσο, και να σπαταλούν
χρόνο και δυνάμεις στις δασικές υπηρεσίες, για να εξασφαλίσουν την άδεια καλλιέργειας των αγρών τους και εκριζώσεως
της άγριας βλαστήσεως, την οποία η αδάμαστη φύση προκαλεί ακαταπαύστως.
Γνωρίζουμε επίσης, ότι οι ίδιες αυτές υπηρεσίες καραδοκούν, προκειμένου να
επιβάλουν πρόστιμα και να χαρακτηρίσουν πρώην αγρούς ως δάση.
Η άγνοια των
πραγματικών αναγκών της χώρας σε αγροτικές εκτάσεις και της καταστροφικής για
την αγροτική οικονομία εμπλοκής των δασικών αρχών στα πόδια των αγροτών,
περιορίζει τις παραστάσεις εκείνων, οι οποίοι πράγματι ανησυχούν για το
περιβάλλον και γνωρίζουν μόνον, τις αγριότητες που υπέστη το αττικό κυρίως
τοπίο. Και βεβαίως οι φωνές για την προστασία του αττικού τοπίου, ακούστηκαν
αφού το κακό είχε συντελεστεί. Αφού δηλαδή έδρασαν οριστικώς οι εργολάβοι επί
των αττικών ορέων και οι διάφορες συντεχνίες, και οι πλέον θεσμικές, απέκτησαν
τους οικισμούς τους. Πιο λαϊκό, είναι το παράδειγμα των ιδιοκτητών
μονοκατοικιών, οι οποίοι, αφού παρέδωσαν
τα σπίτια τους στην αντιπαροχή, ζητούν από τον δήμαρχό τους, “να κάνει παιδική
χαρά”, το οικόπεδο της μονοκατοικίας του γείτονά τους, που ενέδωσε τελευταίος
στην ιδέα της αντιπαροχής, επικαλούμενοι τις περιβαλλοντικές ανάγκες τους.
Σε κάθε
περίπτωση, η αυστηρή και απόλυτη οριστικοποίηση των ορίων των δασών είναι
υπόθεση στοιχειώδους εκσυγχρονισμού. Ό,τι ορισθεί ως δάσος θα παραμένει εσαεί
δάσος, στο οποίο μόνον η θεσμική κρατική παρέμβαση θα είναι δυνατή, όταν το
“επιβάλλει το δημόσιο συμφέρον”.
Ταυτοχρόνως
όμως, θα πρέπει με τον ίδιο αυστηρό και απόλυτο τρόπο να οριστικοποιηθούν τα
όρια των αγροτικών εκτάσεων. Των εκτάσεων δηλαδή εκείνων, των οποίων ο
προορισμός θα είναι εσαεί η αγροτική εκμετάλλευση και δεν θα μπορεί να πατάει
το πόδι του μέσα, κανένας δασάρχης για κανέναν λόγο. Σε αυτές τις αγροτικές
εκτάσεις, ο αγρότης θα μπορεί να εκχερσώνει οποτεδήποτε τον για οποιονδήποτε
λόγο δασωθέντα αγρό του, χωρίς να χρειάζεται την άδεια κανενός.
Πρέπει
δηλαδή, να αποκλείεται η εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας, εντός των ορίων
οποιουδήποτε οικισμού, αγροτικού ή αστικού, ενώ, τουλάχιστον, γύρω από κάθε
αγροτικό οικισμό, πρέπει να διαμορφωθεί μία σταθερή ζώνη αποκλεισμού επίσης της
δασικής νομοθεσίας, προκειμένου να καταργηθούν οι παράλογες, ύποπτες και
καταστροφικές ανασχέσεις της ομαλής λειτουργίας της κοινωνικής ζωής και
ειδικότερα της κοινωνικής (αγροτικής) οικονομίας, που μαστίζουν την χώρα μας.
Ό,τι πρέπει
να προστατεύεται εντός των αστικών και των αγροτικών οικισμών και εντός των
αγροτικών περιοχών (βιότοποι, υγροβιότοποι, αισθητικά δάση, τα πάρκα και άλση,
αρχαιολογικοί χώροι), θα προστατεύεται από τις υπηρεσίες του δήμου και τις
αρμόδιες κατά περίπτωση δημόσιες υπηρεσίες (όπως οι αρχαιολογικές υπηρεσίες και
αυτές του Υπ. Γεωργίας) όχι όμως και από τα δασαρχεία.
Με
καθορισμένα οριστικά τα όρια των δασών και αδύνατη πλέον την οποιαδήποτε
εκχέρσωση ή οικοδόμησή τους, οι δασικές αρχές και υπηρεσίες, θα μπορέσουν, επί
τέλους, να ασχοληθούν πραγματικά και αποκλειστικά με τα δάση, την εξυγίανσή
τους και την αναδάσωσή τους, και την νόμιμη και διαφανή οργάνωση της
εκμετάλλευσης του δασικού πλούτου.
Η διαμόρφωση
των δασικών χαρτών στηρίζεται στην φωτοερμηνεία των υπαρχουσών αεροφωτογραφιών.
Η φωτοερμηνεία,
είναι μια διαδικασία κατά προσέγγιση εντοπισμού της αναζητούμενης αλήθειας,
όπου τυχαία γεγονότα, όπως η ποιότητα των αεροφωτογραφιών και ο προσωπικός
παράγων, δηλαδή ή φωτοερμηνευτική ικανότης ενός εκάστου των συντακτών των
δασικών χαρτών αλλά και πλήθος σκοπιμοτήτων, καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα.
Όπως ομολογεί
ένας φιλότιμος δασολόγος, “Μετά την τριακονταπενταετή σχεδόν εφαρμογή του
Ν.998/79 δεν έχουν διαμορφωθεί στην πράξη ενιαία και σαφή κριτήρια χαρακτηρισμού
ειδικά των οριακής μορφής εκτάσεων, ούτε κατέστη δυνατόν να δημιουργηθούν
κάποιες έστω στοιχειώδεις κλείδες χαρακτηρισμού. Αυτό οφείλεται κυρίως στο
γεγονός ότι σε πολλές περιοχές όπου είναι έντονη η ανθρωπογενής επίδραση, έχει
δημιουργηθεί ένα περίπλοκο μωσαϊκό διαφορετικών χρήσεων γης, πολύ μικρού σε
αρκετές περιπτώσεις εμβαδού και με μία ποικιλία διαφοροποιήσεων που σχεδόν
καθιστούν αδύνατη την ομαδοποίηση για σκοπούς ταξινόμησης. Επί πλέον υφίσταται
ασάφεια ως προς τον ορισμό του δάσους όπως για παράδειγμα «οι σχέσεις
αλληλεξάρτησης και αλληλεπίδρασης»
Η διαδικασία
των αντιρρήσεων κατά των εμφανιζομένων από τους δασικούς χάρτες ως δασικών
εκτάσεων, υπόκειται και αυτή στα ίδια τυχαία γεγονότα και προσωπικούς
παράγοντες, εκτός δε αυτών αποτελεί η
διαδικασία αυτή, μια τεράστια, χρονοβόρα, κοστοβόρα και γραφειοκρατική
περιπέτεια, η οποία θα προκαλέσει τεράστια επίσης αβεβαιότητα, καταστροφική για
την αγροτική παραγωγή και την κτηνοτροφία. Θα ήταν μάλιστα απλώς αστείο, εάν
δεν ήταν προκλητικό, να καλούνται οι αγρότες να πληρώσουν παράβολα, για τα λάθη
των δασικών χαρτών, τα οποία έπρεπε να χρεώνονται όσοι τα κάνουν.
Πολλοί λόγω
και της προχωρημένης ηλικίας τους, ή επειδή δεν είναι εξοικειωμένοι με την
τεχνολογία, θα χάσουν τις όποιες προθεσμίες, οι δε κάτοικοι εξωτερικού
αποκλείεται να τις προλάβουν.
Εν τω μεταξύ,
κατεπείγει η επιστροφή στην γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή και στην
ανάπτυξή της, προκειμένου η χώρα μας, συμμετέχοντας στις ευρωπαϊκές εξελίξεις,
να μη χάνει παράλληλα την δυνατότητα της διατροφικής της επάρκειας αλλά και να
αυξήσει τις εξαγωγές των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων της.
Η επιστροφή
αυτή, απαιτεί ασφάλεια σχετική με την αγροτική χρήση των συγκεκριμένων εκτάσεων
γης και αύξηση των αγροτικής χρήσεως εδαφών. Τώρα λοιπόν είναι κατάλληλη η
στιγμή να πραγματοποιηθούν και τα δύο. Επειδή η οριστική, άμεση και αδάπανη
εξασφάλιση του αγροτικού χαρακτήρα των καλλιεργουμένων ή εγκαταληφθέντων αγρών,
δημιουργεί νέες εκτάσεις, κυριότητας του Δημοσίου, τις οποίες θα μπορεί αυτό,
να διαθέτει κατά χρήση για καλλιέργεια.
Η δημιουργία
ακτημόνων, υπήρξε όνειδος του νεοελληνικού κράτους κατά την δημιουργία του, ενώ
χρέος του σύγχρονου κράτους, είναι να διαθέσει καλλιεργήσιμη γη σε όσους
ακτήμονες επιθυμούν να επιδοθούν στην γεωργία. Συναφής με την υποχρέωση αυτή,
είναι η ρύθμιση των τρόπων, με τους οποίους θα διατίθενται υποχρεωτικά προς
καλλιέργεια οι εγκαταλειμμένοι αγροί, χωρίς οι ιδιοκτήτες τους να χάνουν την
κυριότητά τους και με την εξασφάλιση ενός θεμιτού οφέλους, μαζί με τους όρους της δικής τους επιστροφής
στην καλλιέργειά τους.
Η
βιοκαλλιέργεια προστατεύει την ανθρώπινη υγεία αλλά και το περιβάλλον.
Η καλλιέργεια
μεγάλης κλίμακος, μειώνει το καλλιεργητικό κόστος και κάνει προσιτά τα
βιολογικά προϊόντα.
Εργαλεία για
τις αγροτικές καλλιέργειες μεγάλης κλίμακος είναι ο αγροτικός συνεταιρισμός και
η κοινοκαλλιέργεια, εάν θέλουμε η γεωργική παραγωγική διαδικασία να μείνει στα
χέρια των κατ΄ επάγγελμα αγροτών.
Οι αγροτικοί
συνεταιρισμοί και οι κοινοκαλλιέργειες έχουν ανάγκη από στοιβαρή και γρήγορη
διοίκηση και απόλυτο δημοκρατικό διαχειριστικό έλεγχο. Και τα δύο τα
εξασφαλίζει η σύγχρονη τεχνολογία αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Η
καλλιεργούμενη γη που περιβάλει τους αγροτικούς οικισμούς, είναι η πιο ασφαλής
ασπίδα των εκτός των ορίων της δασών και δασικών εκτάσεων.
Η αγροτική
καλλιέργεια και ειδικώς η δενδροκαλλιέργεια δεν ανατρέπει το περιβαλλοντικό
ισοζύγιο.
Νομίζουμε ότι
τα ανωτέρω ισχύουν και είναι αρκετά για να μας επιτρέψουν να προτείνουμε την ακόλουθη
νομοθετική ρύθμιση, η οποία εξασφαλίζει βεβαιότητα και για τις δασικές και για
τις αγροτικές εκτάσεις, διευρύνοντας στοιχειωδώς τις δεύτερες χωρίς να βλάπτει
αλλά αντιθέτως προασπίζοντας τις πρώτες:
α. Αποτελεί αγροτικής χρήσεως γη στο σύνολό του και ανεξαρτήτως της σημερινής
χλωρίδας του, το έδαφος που περιβάλει κάθε αγροτικό οικισμό της Ελληνικής
Επικράτειας και περικλείεται από την
περιφέρεια, η οποία έχει ακτίνα που εκκινεί από το κέντρο εκάστου αγροτικού
οικισμού και καταληκτικό σημείο το πιο απομακρυσμένο εξωτερικό όριο του πιο
απομακρυσμένου αγρού από το σύνολο των αγρών που περιβάλουν συνεκτικώς τον
οικισμό, όπως ο αγρός αυτός αποτυπώνεται
σε αεροφωτογραφία οποιουδήποτε έτους προ του 2007. Οι εντός της περιφέρειας
αυτής αναγνωρισμένοι βιότοποι, υγροβιότοποι,
αισθητικά δάση, τα πάρκα και άλση, τα τμήματα πάρκου ή άλσους, τα οποία φέρουν
μη δασική βλάστηση, συνδέονται όμως οργανικά με το σύνολο του πάρκου ή άλσους
υπό την έννοια ότι συμβάλλουν στη διατήρηση της φυσικής ισορροπίας του συνόλου
και οι υπάρχοντες ή εντοπιζόμενοι στο μέλλον αρχαιολογικοί χώροι,
εξαιρούνται του εν λόγω χαρακτηρισμού. Οι εκτάσεις που βρίσκονται εντός της
αμέσως ανωτέρω αγροτικής χρήσεως γης και δεν ανήκουν κατά κυριότητα
σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα, διατίθενται κατά χρήση από το κράτος σε
αγροτικούς συνεταιρισμούς, τους οποίους ιδρύουν ενήλικοι, μόνιμοι κάτοικοι του
οικισμού ή καταγόμενοι από αυτόν ή και τρίτοι, εφ΄ όσον εγκατασταθούν μονίμως
εις αυτόν και είναι ακτήμονες ή εισφέρουν κατά χρήση τις αγροτικές εκτάσεις
τους στον ιδρυόμενο συνεταιρισμό, προκειμένου να τους καλλιεργήσουν με όρους
βιολογικής γεωργίας, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται κατωτέρω υπό γ.
β. Αποτελεί αγροτικής χρήσεως γη κάθε τμήμα εδάφους, που
αποδεικνύεται από τις αεροφωτογραφίες οιασδήποτε περιόδου, ότι καλλιεργήθηκε
για οποιοδήποτε διάστημα έως το έτος 2007.
γ. Οι εκτάσεις που αναφέρονται ανωτέρω υπό α και β και
ανήκουν στο Ελληνικό Δημόσιο, παραχωρούνται κατά χρήση σε Αγροτικούς
Συνεταιρισμούς, που ιδρύονται από φυσικά πρόσωπα που επιθυμούν να τις
εκμεταλλευθούν εργαζόμενα προσωπικά εις αυτές, αποκλειστικά και μόνο με
γεωργική, δενδροκομική και κτηνοτροφική εκμετάλλευση, εφαρμόζοντας τους κανόνες
της βιολογικής παραγωγής, κατόπιν αδείας του Γενικού Γραμματέα της οικείας
Αποκεντρωμένης Διοίκησης, χορηγούμενης της άδειας επί τη βάσει αιτήσεως των εν
λόγω Συνεταιρισμών. Σε περίπτωση κατά
την οποία αποδειχθεί από τρίτον η επί της παραχωρηθείσης εκτάσεως κυριότητά
του, ανακαλείται η σχετική άδεια του Γενικού Γραμματέα της οικείας
Αποκεντρωμένης Διοίκησης (αζημίως) για το Δημόσιο. Εάν ο Συνεταιρισμός της
παρούσης παραγράφου λυθεί ή πτωχεύσει, η παραχωρηθείσα εις αυτόν έκταση
διατίθεται για τον ίδιο σκοπό σε νέο Αγροτικό Συνεταιρισμό, στην ίδρυση του
οποίου απαγορεύεται η συμμετοχή των μελών του Συνεταιρισμού που λύθηκε ή
πτώχευσε, εφ όσον αυτός άφησε ανεξόφλητα χρέη. Στην ίδρυση των εν λόγω
Συνεταιρισμών μπορούν να συμπράξουν όσοι κατάγονται και κατοικούν ή επιστρέφουν
για να κατοικήσουν στους εν λόγω αγροτικούς οικισμούς και τρίτοι
ενδιαφερόμενοι, μη καταγόμενοι από τον συγκεκριμένο οικισμό. Σε κάθε αγροτικό
οικισμό, ιδρύεται ένας Συνεταιρισμός και μπορεί να συμμετάσχει στην ίδρυσή του
ένα πρόσωπο ανά πενήντα παραχωρούμενα στρέμματα γης. Προτεραιότητα συμμετοχής έχουν οι μόνιμοι κάτοικοι του
οικισμού και από αυτούς οι νεώτεροι, ακολουθούν όσοι καταγόμενοι από τον
οικισμό επιστρέφουν προς εγκατάσταση, με προτεραιότητα των νέων και έπονται οι
τρίτοι με τους ίδιους ηλικιακούς όρους. Οι μετέχοντες στους Αγροτικούς
Συνεταιρισμούς έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις και αποχωρούν από αυτόν
όταν αποκτήσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, αναπληρούμενοι κατά τα ανωτέρω.
δ. Οι εκτάσεις των
παρ. α και β, δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και εάν έχουν
κηρυχθεί αναδασωτέες οι πράξεις αναδάσωσης ανακαλούνται.-
-----------------------------------------------------------------------------
Ο Γιάννης Σπ. Καραχάλιος είναι νομικός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου