TO ΠΑΣΧΑ ( από Βικιπαίδεια)
O όρος Πάσχα προέρχεται από το Αραμαϊκό πασ'ά και το Εβραϊκό πέσαχ. Κάποιοι μελετητές έχουν προτείνει ως προέλευση του εβραϊκού όρου ξένη ετυμολογία, όπως η Ασσυριακή πασαχού (πραύνω) ή η αιγυπτιακή πασ' (ανάμνηση) ή πεσάχ (πλήγμα). Ορισμένοι ερευνητές ανιχνεύουν τις αρχές των εορταστικών εκδηλώσεων του Πάσχα σε Χαναανιτικές γιορτές που σχετίζονται με την συγκομιδή κριθαριού την άνοιξη. Άλλοι μελετητές θεωρούν ότι η ρίζα του Πάσχα βρίσκεται σε γιορτές και ιεροτελεστίες της άνοιξης της προ-ισραηλιτικής εποχής με την έννοια των ποιμένων που υποβάλλουν αίτημα στο θεό για την προστασία του κοπαδιού τους.]Εντούτοις , αυτές οι υποθέσεις δεν θεωρούνται επαρκώς τεκμηριωμένες.
Πάντως, η Βίβλος συσχετίζει το πέσαχ με το ρήμα πασάχ πού σημαίνει είτε χωλαίνω, είτε εκτελώ τελετουργικό χορό γύρω από τη θυσία (Γ' Βασ. 18:21,26), είτε, μεταφορικά, "ξεφεύγω", "προσπερνώ", "απαλλάσσω". Το Πάσχα, είναι η προσπέραση του αγγέλου του Θεού πάνω από τα σπίτια των Ισραηλιτών, ενώ έπληττε με θάνατο τα πρωτότοκα αγόρια των σπιτιών των Αιγυπτίων.
Σύμφωνα με τις Εβραϊκές Γραφές, το Πάσχα αποτελούσε ανάμνηση της εξόδου από την δουλεία της Αιγύπτου υπό την ηγεσία του Μωυσή μέσω θεϊκής παρέμβασης. Το Πάσχα αποτελούσε οικογενειακή εορτή. Εορταζόταν νύχτα, στην πανσέληνο της εαρινής ισημερίας, την 14η του μήνα Αβίβ (που ονομάστηκε Νισάν μετά την Βαβυλωνιακή εξορία) με προσφορά στο νεαρού ζώου, χρονιάρικου, για να ευλογηθεί από το Θεό όλο το κοπάδι. Το σφάγιο ήταν αρνί ή κατσίκι, αρσενικό και αρτιμελές (Εξ. 12:3-6), δεν έπρεπε να σπάσει κανένα κόκαλο του (Έξ. 12:46, Αρ. 9:12) ενώ το αίμα του ως ένδειξη προστασίας, το έβαζαν στην είσοδο κάθε σπιτιού (Εξ. 12:7,22). Οι μετέχοντες στο δείπνο ήταν ντυμένοι, έτοιμοι για ταξίδι (Έξ. 12:8-11).
Αυτά τα στοιχεία νομαδικής, οικογενειακής ζωής μας δείχνουν μια πολύ παλαιότερη προέλευση του Πάσχα, που θα μπορούσε να είναι η θυσία που ζήτησαν οι Ισραηλίτες από τον Φαραώ να πάνε να γιορτάσουν στην έρημο (Έξ. 3:18, 5:1 εξ). Παρ' όλα αυτά όμως, η έξοδος από την Αίγυπτο έδωσε στο Πάσχα την οριστική του σημασία.
Το αναμνηστικό γεύμα του ιουδαϊκού Πάσχα, το οποίο περιλαμβάνει άζυμο ψωμί και κρασί, ονομάζεται Σεντέρ. Την Μεγάλη Πέμπτη βάφουμε κόκκινα τ' αυγά.
Με βροχές φέτος ..........
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα πριν το Πάσχα, από την Κυριακή των Βαϊων το βράδυ μέχρι το Μ. Σάββατο και ονομάζεται «Μεγάλη», όχι γιατί έχει περισσότερες μέρες ή ώρες από τις άλλες εβδομάδες, αλλά γιατί τα γεγονότα όπου τελούνται και βιώνονται στους Ιερούς Ναούς είναι κοσμοσωτήρια για τον άνθρωπο!
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία, σύμφωνα με το τηρούμενο Μηναίο ή Μηνολόγιο, καθεμιά απ' τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας είναι αφιερωμένη και σε κάποιο ή κάποια επιμέρους περιστατικά των Παθών.
που μας διδάσκει να είμαστε έτοιμοι και γεμάτοι από πίστη και φιλανθρωπία.
και
Την Μεγάλη Δευτέρα κυριαρχούν δύο γεγονότα:
α) Η ζωή του Ιωσήφ του 11ου γιού του Πατριάρχη Ιακώβ, του ονομαζόμενου Παγκάλου, δηλαδή του ωραίου στο σώμα και τη ψυχή. Ο Ιωσήφ προεικονίζει με την περιπέτειά του (που πουλήθηκε σκλάβος στην Αίγυπτο) τον ίδιο τον Χριστό και το πάθος Του.
β) Το περιστατικό της άκαρπης συκιάς που ξέρανε ο Χριστός (Ματθ. 21, 18-22): Συμβολίζει την Συναγωγή των Εβραίων και γενικά την ζωή του Ισραηλιτικού λαού που ήταν άκαρποι από καλά έργα.
Μεγάλη Τρίτη (Μεγάλη Δευτέρα βράδυ):
Την Μεγάλη Τρίτη θυμόμαστε και ζούμε δύο παραβολές:
α) Των δέκα παρθένων
β) Των Ταλάντων, που μας διδάσκει να είμαστε εργατικοί και πρέπει να καλλιεργούμε και να αυξήσουμε τα πνευματικά μας χαρίσματα.
Μεγάλη Τετάρτη (Μεγάλη Τρίτη βράδυ):
Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη στην αμαρτωλή γυναίκα, που μετανιωμένη άλειψε τα πόδια του Κυρίου με μύρο και συγχωρήθηκε για τα αμαρτήματά της, γιατί έδειξε μεγάλη αγάπη και πίστη στον Κύριο. Ψάλλεται το περίφημο τροπάριο (δοξαστικό) της Υμνογράφου Μοναχής Κασσιανής.
Μεγάλη Πέμπτη (Μεγάλη Τετάρτη βράδυ):
Την Μεγάλη Πέμπτη γιορτάζουμε 4 γεγονότα :
α) Τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Κύριο, δείχνοντας για το ποια πρέπει να είναι η διακονία των πιστών στην Εκκλησία.
β) Τον Μυστικό Δείπνο, δηλαδή την παράδοση του Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας.
γ) Την Προσευχή του Κυρίου, στο Όρος των Ελαιών και
δ) την Προδοσία του Ιούδα, δηλαδή την αρχή του Πάθους του Κυρίου.
Μεγάλη Παρασκευή (Μεγάλη Πέμπτη βράδυ):
Την Μεγάλη Παρασκευή έχουμε την Κορύφωση του θείου δράματος, τελείται η «Ακολουθία των Παθών» και θυμόμαστε και βιώνουμε τα Σωτήρια και φρικτά Πάθη του Κυρίου και Θεού μας. Δηλαδή:
α) Τα πτυσίματα
β) τα μαστιγώματα
γ) τις κοροϊδίες
δ) τους εξευτελισμούς
ε) τα κτυπήματα
στ) το αγκάθινο στεφάνι
και κυρίως την
και κυρίως την
ζ) Σταύρωση 
και
και
η) τον θάνατο του Χριστού μας.
Μεγάλο Σάββατο (Μεγάλη Παρασκευή πρωϊ και βράδυ):
Το Μεγάλο Σάββατο το πρωϊ γιορτάζουμε:
α) την Ταφή Του Κυρίου
και
β) την Κάθοδο Του στον Άδη, όπου κήρυξε σε όλους τους νεκρούς. Έτσι Μεγάλη Παρασκευή το πρωϊ (ημερολογιακά), τελούνται οι εξής ακολουθίες: Ακολουθία των Μεγάλες Ωρών και στις 12.00 το μεσημέρι της Αποκαθηλώσεως, δηλαδή την Ταφή Του Κυρίου από τον Ιωσήφ τον Αριμαθαίας και το Νικόδημο τον Φαρισαίο, μέλος του Μ. Συμβουλίου και κρυφό μαθητή του Κυρίου.
Την Μεγάλη Παρασκευή το βράδυ (ημερολογιακά) ψάλλονται τα Εγκώμια και έχουμε την περιφορά του
Η ΖΩΗ ΕΝ ΤΑΦΩ - ΓΑΪΤΑΝΟΣ
Επιταφίου! 
Κυριακή του Πάσχα (Μ. Σάββατο πρωϊ και νύχτα από τις 12.00π.μ):
Το Μεγάλο Σάββατο (ημερολογιακά) το πρωϊ, έχουμε την λεγόμενη «1η Ανάσταση», δηλαδή το προανάκρουσμα της Αναστάσεως που μεταδίδουν οι ύμνοι και της προσμονής της λυτρώσεως όλης της κτίσεως από την φθορά και τον θάνατο!
Το Μεγάλο Σάββατο στις 12.00 (δηλαδή ουσιαστικά την Κυριακή), έχουμε την ζωηφόρο Ανάσταση του Κυρίου μας,
την ήττα του θανάτου και της φθοράς και την αφή του Αγίου Φωτός στον κόσμο από το Πανάγιο Τάφο.
Κυριακή του Πάσχα στις 11.00 π.μ. ή το απόγευμα, τελείται ο «Εσπερινός της Αγάπης», όπου σε πολλές γλώσσες διαβάζεται το Ιερό Ευαγγέλιο και διατρανώνεται παγκοσμίως η νίκη του θανάτου και η εποχή της Καινούριας Διαθήκης, της χαράς και της Αναστάσιμης ελπίδας.
Ποιο είναι το βαθύτερο νόημα των Παθών και της Αναστάσεως για όλους εμάς τους Πιστούς;
Οι πιστοί βιώνουμε τα πάθη και την ανάσταση του Χριστού συμμετέχοντας ενεργά σε αυτά με «συμπόρευση», «συσταύρωση» και «συνανάσταση»! Ο Χριστός με την θέληση του (εκουσίως), έπαθε και ανέστη για να σωθούμε όλοι εμείς! Αυτό σημαίνει ότι δεν λυπούμαστε «μοιρολατρικά» για το Πάθος του, αλλά για τις δικές μας αμαρτίες και αφού μετανοιώνουμε ειλικρινώς μπορούμε την αντικειμενική σωτηρία που χάραξε ο Χριστός να την κάνουμε και υποκειμενική – προσωπική σωτηρία!
ΣΥΝΤΑΓΗ ΓΙΑ ΜΑΓΕΙΡΙΤΣΑ
Υλικά
2 συκωταριές και μια σακούλα εντεράκια .
1 κρεμμύδι ξερό
2 ματσάκια κρεμμυδάκια φρέσκα
1 ματσάκι μάραθο
1 ματσάκι άνηθο
2 1/2 κουταλιές πελτέ
5 κουταλιές της σούπας λάδι
αλάτι πιπέρι
1 δοχείο γιαούρτι στραγγιστό (αυτό με το χεράκι)
Εκτέλεση
Πλένουμε καλά τα εντεράκια, τα τρίβουμε με λεμόνι και αλάτι να ασπρίσουν , τα ξεπλένουμε και τα βάζουμε μαζί με τις συκωταριές σε μια κατσαρόλα με νερό ίσα που να τα σκεπάζει. Τα αφήνουμε να ζεματιστούν αλλά να μην βράσουν. Ψιλοκόβουμε τα μυριστικά (τα φρέσκα κρεμμυδάκια με και με το πράσινο τους). Σουρώνουμε την συκωταριά και τα εντεράκια, τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα κόβουμε σε μικρά κομματάκια. Τα βάζουμε σε μια βαθιά κατσαρόλα το λάδι, τα τσιγαρίζουμε, ρίχνουμε την ντομάτα, το αλατοπίπερο και τα μυριστικά και νερό τόσο ώστε να βράσουν μεν αλλά να μην γίνει η μαγειρίτσα νερουλή (ούτε καν να τα σκεπάζει δηλαδή). Καλύτερα είναι να ξεκινήσετε με λιγότερο νερό και αν χρειαστεί να συμπληρώσετε κατά την διάρκεια του μαγειρέματος. Πρέπει να βράσουν καλά η συκωταριά και τα εντεράκια και το μείγμα να είναι παχύρρευστο έτσι ώστε, όταν θα συμπληρώσετε το γιαούρτι να τρώγεται με το πιρούνι. Λίγο πριν την σερβίρετε, και αφού την έχετε βγάλει από την φωτιά, προσθέτετε το γιαούρτι το οποίο πρέπει να το έχετε βγάλει αρκετή ώρα νωρίτερα από το ψυγείο για να έχει πάρει την θερμοκρασία του δωματίου και να μην κόψει όταν πέσει μέσα στο ζεστό φαγητό (περίπου τον μισό κεσέ - θα το δείτε με το μάτι έτσι ώστε να πήξει όσο σας αρέσει).
Η συγκεκριμένη μαγειρίτσα κρατάει υπέροχα στην κατάψυξη. Μπορείτε να την βάλετε σε ατομικά τάπερ και να την ζεσταίνετε όποτε σας πιάσει λιγουρίτσα.. Εμείς την έχουμε φάει και 6 μήνες μετά και ήταν πραγματική απόλαυση...
Υ.Γ. 2 Η μαγειρίτσα της φωτογραφίας είναι η γνωστή παραδοσιακή.. Θα φωτογραφίσω την δική μου και θα την αντικαταστήσω το Σάββατο...:-)
2 συκωταριές και μια σακούλα εντεράκια .
1 κρεμμύδι ξερό
2 ματσάκια κρεμμυδάκια φρέσκα
1 ματσάκι μάραθο
1 ματσάκι άνηθο
2 1/2 κουταλιές πελτέ
5 κουταλιές της σούπας λάδι
αλάτι πιπέρι
1 δοχείο γιαούρτι στραγγιστό (αυτό με το χεράκι)
Εκτέλεση
Πλένουμε καλά τα εντεράκια, τα τρίβουμε με λεμόνι και αλάτι να ασπρίσουν , τα ξεπλένουμε και τα βάζουμε μαζί με τις συκωταριές σε μια κατσαρόλα με νερό ίσα που να τα σκεπάζει. Τα αφήνουμε να ζεματιστούν αλλά να μην βράσουν. Ψιλοκόβουμε τα μυριστικά (τα φρέσκα κρεμμυδάκια με και με το πράσινο τους). Σουρώνουμε την συκωταριά και τα εντεράκια, τα αφήνουμε να κρυώσουν και τα κόβουμε σε μικρά κομματάκια. Τα βάζουμε σε μια βαθιά κατσαρόλα το λάδι, τα τσιγαρίζουμε, ρίχνουμε την ντομάτα, το αλατοπίπερο και τα μυριστικά και νερό τόσο ώστε να βράσουν μεν αλλά να μην γίνει η μαγειρίτσα νερουλή (ούτε καν να τα σκεπάζει δηλαδή). Καλύτερα είναι να ξεκινήσετε με λιγότερο νερό και αν χρειαστεί να συμπληρώσετε κατά την διάρκεια του μαγειρέματος. Πρέπει να βράσουν καλά η συκωταριά και τα εντεράκια και το μείγμα να είναι παχύρρευστο έτσι ώστε, όταν θα συμπληρώσετε το γιαούρτι να τρώγεται με το πιρούνι. Λίγο πριν την σερβίρετε, και αφού την έχετε βγάλει από την φωτιά, προσθέτετε το γιαούρτι το οποίο πρέπει να το έχετε βγάλει αρκετή ώρα νωρίτερα από το ψυγείο για να έχει πάρει την θερμοκρασία του δωματίου και να μην κόψει όταν πέσει μέσα στο ζεστό φαγητό (περίπου τον μισό κεσέ - θα το δείτε με το μάτι έτσι ώστε να πήξει όσο σας αρέσει).
Η συγκεκριμένη μαγειρίτσα κρατάει υπέροχα στην κατάψυξη. Μπορείτε να την βάλετε σε ατομικά τάπερ και να την ζεσταίνετε όποτε σας πιάσει λιγουρίτσα.. Εμείς την έχουμε φάει και 6 μήνες μετά και ήταν πραγματική απόλαυση...
Υ.Γ. 2 Η μαγειρίτσα της φωτογραφίας είναι η γνωστή παραδοσιακή.. Θα φωτογραφίσω την δική μου και θα την αντικαταστήσω το Σάββατο...:-)
ΑΡΝΙ ΣΤΗ ΣΟΥΒΛΑ - ΤΑ ΒΑΣΙΚΑ
Το ιδανικό βάρος του αρνιού για ψήσιμο στη σούβλα είναι 12-13 κιλά. Αυτό γιατί το αρνί έχει πολύ λίπος και χάνει αρκετά από το αρχικό βάρος του, οπότε αν είναι μικρό δεν μένει πολύ, ενώ αν είναι μεγαλύτερο δεν ψήνεται τόσο καλά.
Εργαλεία για το σούβλισμα
Σύρμα για το στερέωμα-δέσιμο του αρνιού στη σούβλα (ούτε πολύ ψιλό, ούτε πολύ χοντρό)
Πένσα ή κόφτης για να δέσουμε το σύρμα
Σπάγκος για το ράψιμο του αρνιού
Χοντρή βελόνα (σακοράφα) για το ράψιμο του
Σύρμα για το στερέωμα-δέσιμο του αρνιού στη σούβλα (ούτε πολύ ψιλό, ούτε πολύ χοντρό)
Πένσα ή κόφτης για να δέσουμε το σύρμα
Σπάγκος για το ράψιμο του αρνιού
Χοντρή βελόνα (σακοράφα) για το ράψιμο του
Υλικά για το αρνί μας
1 φλιτζάνι μαργαρίνη ή ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι χυμός λεμονιού
1 φλιτζάνι αλατοπίπερο με χοντρό αλάτι
1 κεφάλι σκόρδο για τη γέμιση
1/2 κιλό κεφαλοτύρι σε κομμάτια για τη γέμιση
1 φλιτζάνι μαργαρίνη ή ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι χυμός λεμονιού
1 φλιτζάνι αλατοπίπερο με χοντρό αλάτι
1 κεφάλι σκόρδο για τη γέμιση
1/2 κιλό κεφαλοτύρι σε κομμάτια για τη γέμιση
Προετοιμασία
Η πρώτη δουλειά που γίνετε είναι το πέρασμα της σούβλας στο αρνί. Περνάμε στην σούβλα μας το σώμα του αρνιού, από τα πόδια προς το κεφάλι του στο εσωτερικό μέρος του.
Το δύσκολο μέρος είναι στο πέρασμα του κεφαλιού, γιατί χρειαζόμαστε αρκετή δύναμη για να μπάσουμε την σούβλα στο κεφάλι του αρνιού.
Μετά ξεκινάμε το δέσιμο του αρνιού στη σούβλα. Χρειάζεται γερό δέσιμο και πολύ προσοχή για να μην έχουμε προβλήματα κατά την διάρκεια του ψησίματος. Το δένουμε σε αρκετές μεριές στα πόδια, το σώμα και το λαιμό του με σύρμα.
Μία σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι πρώτα δένουμε το μικρό κοκαλάκι των ποδιών του αρνιού με σύρμα στη σούβλα, μετά στο λαιμό του για να στηριχτεί και τέλος κάνουμε τα εσωτερικά δεσίματα στη ραχοκοκαλιά του αρνιού. Κάτι που πρέπει να προσέξουμε επίσης είναι ότι το σύρμα μας δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ ψιλό (γιατί θα λυγίζει όταν τρυπάμε το αρνί), αλλά ούτε και πολύ χοντρό γιατί θα είναι δύσκολο στο λύγισμα. Τέλος η εύκολη και σωστή διαδικασία τρυπήματος και δεσίματος με το σύρμα, είναι από τα εξωτερικό προς το εσωτερικό μέρος του αρνιού, για να μπορούμε να το δέσουμε χωρίς δυσκολία από την πίσω μεριά του.
Μόλις τελειώσουμε με το στήριγμα του αρνιού στη σούβλα, αλείφουμε το αρνί μας εσωτερικά και εξωτερικά με χυμό λεμονιού και μετά με λάδι ή μαργαρίνη. Αλατοπιπερόνουμε μέσα έξω και προσθέτουμε το σκόρδο και το κεφαλοτύρι στην κοιλιά του. Το κλείσιμο δηλαδή το ράψιμο της κοιλιάς του αρνιού γίνετε στο τέλος με σπάγκο και χοντρή βελόνα (σακοράφα). Το αρνί μας είναι πλέον έτοιμο για ψήσιμο.
Η πρώτη δουλειά που γίνετε είναι το πέρασμα της σούβλας στο αρνί. Περνάμε στην σούβλα μας το σώμα του αρνιού, από τα πόδια προς το κεφάλι του στο εσωτερικό μέρος του.
Το δύσκολο μέρος είναι στο πέρασμα του κεφαλιού, γιατί χρειαζόμαστε αρκετή δύναμη για να μπάσουμε την σούβλα στο κεφάλι του αρνιού.
Μετά ξεκινάμε το δέσιμο του αρνιού στη σούβλα. Χρειάζεται γερό δέσιμο και πολύ προσοχή για να μην έχουμε προβλήματα κατά την διάρκεια του ψησίματος. Το δένουμε σε αρκετές μεριές στα πόδια, το σώμα και το λαιμό του με σύρμα.
Μία σημαντική λεπτομέρεια είναι ότι πρώτα δένουμε το μικρό κοκαλάκι των ποδιών του αρνιού με σύρμα στη σούβλα, μετά στο λαιμό του για να στηριχτεί και τέλος κάνουμε τα εσωτερικά δεσίματα στη ραχοκοκαλιά του αρνιού. Κάτι που πρέπει να προσέξουμε επίσης είναι ότι το σύρμα μας δεν πρέπει να είναι ούτε πολύ ψιλό (γιατί θα λυγίζει όταν τρυπάμε το αρνί), αλλά ούτε και πολύ χοντρό γιατί θα είναι δύσκολο στο λύγισμα. Τέλος η εύκολη και σωστή διαδικασία τρυπήματος και δεσίματος με το σύρμα, είναι από τα εξωτερικό προς το εσωτερικό μέρος του αρνιού, για να μπορούμε να το δέσουμε χωρίς δυσκολία από την πίσω μεριά του.
Μόλις τελειώσουμε με το στήριγμα του αρνιού στη σούβλα, αλείφουμε το αρνί μας εσωτερικά και εξωτερικά με χυμό λεμονιού και μετά με λάδι ή μαργαρίνη. Αλατοπιπερόνουμε μέσα έξω και προσθέτουμε το σκόρδο και το κεφαλοτύρι στην κοιλιά του. Το κλείσιμο δηλαδή το ράψιμο της κοιλιάς του αρνιού γίνετε στο τέλος με σπάγκο και χοντρή βελόνα (σακοράφα). Το αρνί μας είναι πλέον έτοιμο για ψήσιμο.
Διαδικασία ψησίματος
Την φωτιά για το ψήσιμο τους αρνιού μας την ανάβουμε πρωί πρωί, υπολογίζοντας μία ώρα περίπου, πριν τοποθετήσουμε το αρνί μας για να έχουν γίνει τα κάρβουνα. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα λάκο διαστάσεων 1.50 x 0.80 μέτρων, βάθους 10 εκατοστών περίπου, για να ψήσουμε εκεί το αρνί μας αν δεν έχουμε έτοιμη μεγάλη ψησταριά.
Η φωτιά μας θέλει μεγάλη προσοχή ιδιαίτερα στην αρχή. Το πιο συνηθισμένο λάθος είναι η πολύ φωτιά στην αρχή του ψησίματος η οποία θα δώσει αμέσως χρώμα μέσα σε 10 λεπτά. Αν γίνει αυτό θα πρέπει να αραιώσουμε κατευθείαν την φωτιά μας για να ψηθεί το αρνί μας σωστά. Ένα τέτοιο λάθος έκανα και εγώ και το διόρθωσα βγάζοντας το αρνί από την φωτιά τυλίγοντας το με λαδόκολλα και αραιώνοντας τα κάρβουνα.
Την φωτιά για το ψήσιμο τους αρνιού μας την ανάβουμε πρωί πρωί, υπολογίζοντας μία ώρα περίπου, πριν τοποθετήσουμε το αρνί μας για να έχουν γίνει τα κάρβουνα. Μπορούμε να φτιάξουμε ένα λάκο διαστάσεων 1.50 x 0.80 μέτρων, βάθους 10 εκατοστών περίπου, για να ψήσουμε εκεί το αρνί μας αν δεν έχουμε έτοιμη μεγάλη ψησταριά.
Η φωτιά μας θέλει μεγάλη προσοχή ιδιαίτερα στην αρχή. Το πιο συνηθισμένο λάθος είναι η πολύ φωτιά στην αρχή του ψησίματος η οποία θα δώσει αμέσως χρώμα μέσα σε 10 λεπτά. Αν γίνει αυτό θα πρέπει να αραιώσουμε κατευθείαν την φωτιά μας για να ψηθεί το αρνί μας σωστά. Ένα τέτοιο λάθος έκανα και εγώ και το διόρθωσα βγάζοντας το αρνί από την φωτιά τυλίγοντας το με λαδόκολλα και αραιώνοντας τα κάρβουνα.
ο καλό ψήσιμο ενός μεγάλου αρνιού βάρους 12-14 κιλών γίνεται σε χαμηλή φωτιά και χρειάζεται 4 1/2-5 ώρες. Αν είναι μικρότερο, βάρους 8-10 κιλών χρειάζεται 4 ώρες περίπου.
Αν θέλουμε το αρνί μας να είναι έτοιμο μέχρι το μεσημέρι θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στη φωτιά το αργότερο μέχρι της 8.30 το πρωί. Στη διάρκεια του ψησίματος συμπληρώνουμε με κάρβουνα αν χρειαστεί και αναλόγως χαμηλώνουμε την απόσταση του αρνιού με την φωτιά προς το τέλος.
Προσοχή θέλει και η κατανομή της φωτιάς, ιδιαίτερα στα πόδια και στο λαιμό που πρέπει να είναι περισσότερη, γιατί αυτά τα σημεία ψήνονται πιο δύσκολα.
Το γύρισμα στην αρχή του ψησίματος πρέπει να είναι αργό και προς το τέλος γρηγορότερο για να μην μας αρπάξει.
Η αρχική απόσταση του αρνιού από την φωτιά μας δεν πρέπει να είναι πάνω από 30 εκατοστά. Μία ακόμα συμβουλή από τον φίλο Αντώνη είναι ότι εάν δεν έχετε τυλιγμένο το αρνί σας σε λαδόκολλα, να τοποθετήσετε ένα αλουμινόχαρτο πάνω στα κάρβουνά σας, κάτω από την κοιλιά του αρνιού, για να ψηθεί το αρνί σας ομοιόμορφα και να μην σας αρπάξει σε εκείνο το σημείο που ψήνεται γρηγορότερα.Για το ψήσιμο του αρνιού χρειαζόμαστε 10 κιλά κάρβουνα περίπου.
Ένα τελευταίο "κόλπο" ή πείτε το καλύτερα προφύλαξη, είναι να έχουμε κάπου πρόχειρα αναμμένα κάρβουνα, σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο για να καίγονται αργά, σε περίπτωση που χρειαστούμε φωτιά.
Αν θέλουμε το αρνί μας να είναι έτοιμο μέχρι το μεσημέρι θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στη φωτιά το αργότερο μέχρι της 8.30 το πρωί. Στη διάρκεια του ψησίματος συμπληρώνουμε με κάρβουνα αν χρειαστεί και αναλόγως χαμηλώνουμε την απόσταση του αρνιού με την φωτιά προς το τέλος.
Προσοχή θέλει και η κατανομή της φωτιάς, ιδιαίτερα στα πόδια και στο λαιμό που πρέπει να είναι περισσότερη, γιατί αυτά τα σημεία ψήνονται πιο δύσκολα.
Το γύρισμα στην αρχή του ψησίματος πρέπει να είναι αργό και προς το τέλος γρηγορότερο για να μην μας αρπάξει.
Η αρχική απόσταση του αρνιού από την φωτιά μας δεν πρέπει να είναι πάνω από 30 εκατοστά. Μία ακόμα συμβουλή από τον φίλο Αντώνη είναι ότι εάν δεν έχετε τυλιγμένο το αρνί σας σε λαδόκολλα, να τοποθετήσετε ένα αλουμινόχαρτο πάνω στα κάρβουνά σας, κάτω από την κοιλιά του αρνιού, για να ψηθεί το αρνί σας ομοιόμορφα και να μην σας αρπάξει σε εκείνο το σημείο που ψήνεται γρηγορότερα.Για το ψήσιμο του αρνιού χρειαζόμαστε 10 κιλά κάρβουνα περίπου.
Ένα τελευταίο "κόλπο" ή πείτε το καλύτερα προφύλαξη, είναι να έχουμε κάπου πρόχειρα αναμμένα κάρβουνα, σκεπασμένα με αλουμινόχαρτο για να καίγονται αργά, σε περίπτωση που χρειαστούμε φωτιά.
ΚΟΚΟΡΕΤΣΙ
Ο ελαφροδύσκολος, αλλά γλυφοδάχτυλος μεζές
Αφού είπαμε για το αρνί, ας πούμε και δυο κουβέντες για το κοκορέτσι. Τα περί πλυσίματος κ.λ.π. τα ξέρετε και βέβαια μην ακούτε τις τερατώδεις ιστορίες που διηγούνται ότι τα καλά πλυμένα έντερα γίνονται άνοστα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα και βλακεία. Τα μη καλά πλυμένα, μέχρι το Νοσοκομείο μπορεί να σε στείλουν.
Επομένως πλύσιμο με άφθονο νερό, γύρισμα και κολύμπημα για λίγο σε διάλυμα νερό-χυμό λεμονιού μισό-μισό. Το αλκαλικό περιβάλλον των εντέρων αντιδρά με το όξινο του λεμονιού και έχουμε λεύκανση, αδρανοποίηση χλωρίδας και βέβαια σχετική βακτηριοκτόνωση. Πολλοί χρησιμοποιούν ξύδι αντί λεμόνι όμως με το λεμόνι έχουμε ένα λεπτό ευχάριστο άρωμα να αναδύεται κατά το ψήσιμο αλλά και στη γεύση.
Επομένως πλύσιμο με άφθονο νερό, γύρισμα και κολύμπημα για λίγο σε διάλυμα νερό-χυμό λεμονιού μισό-μισό. Το αλκαλικό περιβάλλον των εντέρων αντιδρά με το όξινο του λεμονιού και έχουμε λεύκανση, αδρανοποίηση χλωρίδας και βέβαια σχετική βακτηριοκτόνωση. Πολλοί χρησιμοποιούν ξύδι αντί λεμόνι όμως με το λεμόνι έχουμε ένα λεπτό ευχάριστο άρωμα να αναδύεται κατά το ψήσιμο αλλά και στη γεύση.
Διαδικασία
- Κόψτε τις συκωταριές με τα κομμάτια του συκωτιού στο 1/3 ή το πολύ στο 1/2 του πάχους των αντίστοιχων του πνευμονιού. Στο κοκορέτσι, το πολύ συκώτι έχει δύο ελαττώματα: Στυφίζει και πικρίζει.
- Αφήστε εκτός καρδιές (σκληρές και όχι σχετικές με την επιδιωκόμενη γεύση), νεφρά (συνήθως μυρίζουν) και αδένες λαιμού (δεν είναι ώρες για τέτοια). Την καρδιά και τα νεφρά βάλτε τα στο τηγάνι την Κυριακή το πρωί για να έχετε ένα μεζέ πρόχειρο, μαζί με το συκώτι που θα σας περισσέψει. Για τις σπλήνες δεν λέω τίποτα αφού έτσι και αλλιώς έχουν αφαιρεθεί ως απαγορευμένες!!! Τώρα αν βρείτε από γνωστούς, κάντε τις σπληνάντερο ή γεμιστές, αλλά όχι στο κοκορέτσι. Μαυρίζουν αντιαισθητικά.
- Βάλτε τα κομμάτια συκωτιού και πνευμονιού σε ένα μπολ, ρίξτε αλατοπίπερο και ρίγανη, ανακατέψτε τα καλά, σκεπάστε τα και στο ψυγείο.
- Κόψτε σε κομμάτια γλυκάδια και μπόλια, βάλτε τα σε άλλο μπολάκι, ρίξτε αλάτι-πιπέρι -ρίγανη, σκεπάστε τα και στο ψυγείο.
- Αφήστε εκτός καρδιές (σκληρές και όχι σχετικές με την επιδιωκόμενη γεύση), νεφρά (συνήθως μυρίζουν) και αδένες λαιμού (δεν είναι ώρες για τέτοια). Την καρδιά και τα νεφρά βάλτε τα στο τηγάνι την Κυριακή το πρωί για να έχετε ένα μεζέ πρόχειρο, μαζί με το συκώτι που θα σας περισσέψει. Για τις σπλήνες δεν λέω τίποτα αφού έτσι και αλλιώς έχουν αφαιρεθεί ως απαγορευμένες!!! Τώρα αν βρείτε από γνωστούς, κάντε τις σπληνάντερο ή γεμιστές, αλλά όχι στο κοκορέτσι. Μαυρίζουν αντιαισθητικά.
- Βάλτε τα κομμάτια συκωτιού και πνευμονιού σε ένα μπολ, ρίξτε αλατοπίπερο και ρίγανη, ανακατέψτε τα καλά, σκεπάστε τα και στο ψυγείο.
- Κόψτε σε κομμάτια γλυκάδια και μπόλια, βάλτε τα σε άλλο μπολάκι, ρίξτε αλάτι-πιπέρι -ρίγανη, σκεπάστε τα και στο ψυγείο.
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα. Πότε θα το φτιάξετε;
- Από το βράδυ λέει ένας για να στραγγίσει
- Από το βράδυ λέει άλλος για να είναι έτοιμο το πρωί να μπει στη φωτιά νωρίς.
- Από το βράδυ λέει και ο τρίτος, για να στραγγίσει, να είναι έτοιμο το πρωί και να το «πιάσει» και το αλατοπίπερο.
- Από το βράδυ λέει άλλος για να είναι έτοιμο το πρωί να μπει στη φωτιά νωρίς.
- Από το βράδυ λέει και ο τρίτος, για να στραγγίσει, να είναι έτοιμο το πρωί και να το «πιάσει» και το αλατοπίπερο.
ΑΠΟΡΊΑ:
Ναι θα είναι έτοιμο το πρωί, αλλά μετά από τουλάχιστον 8 ώρες στράγγισμα (γιατί τόσες θα έχουν περάσει), τα κομμάτια θα έχουν στεγνώσει τελείως (κατά τμήματα θα ξεραθεί στη φωτιά) και βέβαια στραγγίζοντας, το αλατοπίπερο θα απομακρυνθεί με τα ζουμιά επομένως πώς θα «πιάσει»; Και μη μου πείτε ότι γι’αυτό θα βάλουμε περισσότερο, επειδή το παραπάνω αλάτι θα κάνει βίαιη αφυδάτωση άρα ακόμη πιο έντονο στέγνωμα και μάλιστα επιλεκτικά.
Τι μένει λοιπόν;
Προσωπικά αφήνω τα κομμάτια, όπως τα περιέγραψα, στα μπώλ στο ψυγείο όλη τη νύχτα και τα περνάω στη σούβλα το πρωϊ. Με τον τρόπο αυτό έχω:
- Ελεγχόμενη στράγγιση, επειδή το αρχικό αίμα και οι χυμοί μένουν μέσα στο μπώλ εμποδίζοντας την ανεξέλεγκτη διαφυγή των υγρών.
- Ταυτόχρονα έτσι, τα «πιάνει» και το αλατοπίπερο σωστά.
Το πρωί λοιπόν στη σούβλα, εναλλάξ συκώτι - πνευμόνι και επίσης εναλλάξ ανάμεσά τους γλυκάδι-μπόλια.
Έπειτα «δέσιμο» με τα έντερα, πρώτα κατά μήκος μερικές σειρές και μετά στριφογύρισμα κ.λ.π. Και μετά στη φωτιά να γυρίζει βέβαια για να συνεχίζει η στράγγιση να είναι ελεγχόμενη.
Ά, και αλατο-πιπερο-ρίγανη, από λίγο κάθε φορά, την ώρα που γυρίζει στη φωτιά.
Πολλοί, για να διευκολυνθούν στο τύλιγμα των εντέρων, τυλίγουν πρώτα την σούβλα, τα κομμάτια εννοώ, με μπόλια και μετά το εντεροτύλιγμα είναι εύκολο. Σωστή μέθοδος, αλλά πολύ παχύ μωρέ παιδιά.
Στην πρώτη περίπτωση το ρόλο της μπόλιας, να μη μπαίνει δηλαδή το έντερο στο τύλιγμα ανάμεσα στα κομμάτια, τον έχουν οι κατά μήκος σειρές του εντέρου.
Τι μένει λοιπόν;
Προσωπικά αφήνω τα κομμάτια, όπως τα περιέγραψα, στα μπώλ στο ψυγείο όλη τη νύχτα και τα περνάω στη σούβλα το πρωϊ. Με τον τρόπο αυτό έχω:
- Ελεγχόμενη στράγγιση, επειδή το αρχικό αίμα και οι χυμοί μένουν μέσα στο μπώλ εμποδίζοντας την ανεξέλεγκτη διαφυγή των υγρών.
- Ταυτόχρονα έτσι, τα «πιάνει» και το αλατοπίπερο σωστά.
Το πρωί λοιπόν στη σούβλα, εναλλάξ συκώτι - πνευμόνι και επίσης εναλλάξ ανάμεσά τους γλυκάδι-μπόλια.
Έπειτα «δέσιμο» με τα έντερα, πρώτα κατά μήκος μερικές σειρές και μετά στριφογύρισμα κ.λ.π. Και μετά στη φωτιά να γυρίζει βέβαια για να συνεχίζει η στράγγιση να είναι ελεγχόμενη.
Ά, και αλατο-πιπερο-ρίγανη, από λίγο κάθε φορά, την ώρα που γυρίζει στη φωτιά.
Πολλοί, για να διευκολυνθούν στο τύλιγμα των εντέρων, τυλίγουν πρώτα την σούβλα, τα κομμάτια εννοώ, με μπόλια και μετά το εντεροτύλιγμα είναι εύκολο. Σωστή μέθοδος, αλλά πολύ παχύ μωρέ παιδιά.
Στην πρώτη περίπτωση το ρόλο της μπόλιας, να μη μπαίνει δηλαδή το έντερο στο τύλιγμα ανάμεσα στα κομμάτια, τον έχουν οι κατά μήκος σειρές του εντέρου.
ΤΣΟΥΡΕΚΙ
Τι χρειαζόμαστε:
- 2.800 γρ. αλεύρι
- 8 αυγά ολόκληρα και 2 κρόκους
- 2 κούπες γάλα
- 1 κιλό ζάχαρη
- 500 γραμμ. μαργαρίνη
- 1 κούπα σπορέλαιο
- 2 κουταλάκια αλάτι
- 3 βανίλιες
- 2 πορτοκάλια χυμό και ξύσμα
- 8 γραμμ. μαχλέπι
- 8 γραμμ. κακουλέ
Για το χυλό μπυρομαγιάς:
- αλεύρι
- 200 γραμ. φρέσκια μαγιά
- 1 κουπα χλιαρο νερό
Πώς το κάνουμε:
1) Διαλύουμε την μαγία με χλιαρό νερό ή γάλα και προσθέτουμε σιγά σιγά 1 κούπα αλέυρι. Ανακατέυουμε με ένα σύρμα τον χυλό και σκεπάζουμε για 1 ώρα.
2) Παίρνουμε μια μεγάλη λεκάνη και βάζουμε μέσα το αλεύρι. Κάνουμε μια λακκούβα στην μέση και προσθέτουμε τις βανίλιες, το αλάτι, το μαχλέπι, το κακουλέ και το ξύσμα από τα πορτοκάλια.
3) Χτυπάμε καλά στο μίξερ τα αυγά με την ζάχαρη και σταδιακά ρίχνουμε μέσα τον χυμό πορτοκαλιού.
4) Σε ένα κατσαρολάκι λιώνουμε τη μαργαρίνη μαζί με το λάδι μας. Μπορούμε άν θέλουμε να βάλ ουμε και καλό βούτυρο.
5 5 ) Ζεσταίνουμε το γάλα μόνο του, τόσο όσο να αντέχουν τα χέρια μας.
6) Τώρα ρίχνουμε μέσα στην λεκάνη με το αλεύρι την μ μαγιά, μετά το μείγμα με τα αυγά, το γάλα χλιαρό και απο το κατσαρολάκι με την μαργαρίνη/λάδι το μισό και παραπάνω.
7) 7) Ζυμώνουμε καλά, κυκλικά πάντα, από έξω προς τα τα μέσα.
8) Στο τέλος, ρίχνουμε και την υπόλοιπη μαργαρίνη με το λάδι απο το κατσαρολάκι και συνεχίζουμε για λίγο ακόμα το ζύμωμα.
9) Σκεπάζουμε με λαδόκολα και τυλίγουμε με σακούλα την λεκάνη μας και από πάνω βάζουμε μια κο κουβέρτα. Αφήνουμε 2 ώρες να φουσκώσει η ζύμη μ ας.
10) Ανοίγουμε, ξαναζυμώνουμε και αφήνουμε ακόμα 1 ώ ώρα να φουσκώσει.
11) Πλέκουμε τα τσουρέκια μας ο,τι σχέδιο θέλουμε και αφήνουμε να φουσκώσουν σε ζεστό μέρος, πε περίπου 30 λεπτά.
12) Χτυπάμε ένα αυγό με 1 κουταλάκι νουνού και αλείφουμε τα τσουρέκια μας. Ρίχνουμε από πάνω σουσάμι ή αμύγδαλα.
13) Ψήνουμε στους 170°c στον αέρα, μέχρι να ροδίσουν περίπου 35 έως 45 λεπτά. Αναλόγως το σχέδιο που θα πλάσουμε.
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!
.gif)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου