Πέμπτη 30 Απριλίου 2015

Η Γιορτή της Μητέρας

Η Γιορτή της Μητέρας

 


Η Αρχαία Ελλάδα είναι η πρωταρχική πηγή αναφοράς στην "γιορτή της μητέρας". Ήταν γιορτή της άνοιξης όπου λατρευόταν η Γαία, η μητέρα Γη, μητέρα όλων των θεών και των ανθρώπων. Αργότερα την αντικατέστησε η κόρη της, η Ρέα, η σύζυγος του Κρόνου, μητέρα του Δία και θεά της γονιμότητας.


Μία νεότερη εκδοχή ήταν η αποκαλούμενη "Mothering Sunday", που μας μεταφέρει στην Αγγλία του 1600. Αυτή η μέρα γιορταζόταν την 4η Κυριακή της Σαρακοστής προς τιμή όλων των μητέρων της Αγγλίας. Κατά την διάρκεια αυτής της μέρας, οι υπηρέτες που έμεναν στα σπίτια των αφεντικών τους έπαιρναν μία μέρα άδεια για να επιστρέψουν στα σπίτια τους και να περάσουν την ημέρα με τις μητέρες τους.

Καθώς ο Χριστιανισμός εξαπλώθηκε στην Ευρώπη η γιορτή  μεταβλήθηκε προς τιμή της "Μητέρας Εκκλησίας" αλλά με τον καιρό οι δύο έννοιες συγχωνεύτηκαν. Έτσι ο κόσμος τιμούσε ταυτόχρονα την μητέρα και την εκκλησία. Παραδοσιακά δώρα όπως τα λουλούδια, τα φυτά ή οι σοκολάτες προσφέρονταν στη Γιορτή της μητέρας.


Η δεύτερη Κυριακή του Μάη που καθιερώθηκε σαν εθνική γιορτή της μητέρας στις ΗΠΑ οφείλεται στην έμπνευση μιας γυναίκας από την Φιλαδέλφεια της Ana Jarvis. Η Ana Jarvis θέλοντας να τιμήσει τη μνήμη της μητέρας της ξεκίνησε το 1907 μια εκστρατεία για να καθιερωθεί μια επίσημη γιορτή της μητέρας. Η προσπάθειά της είχε απήχηση και η γιορτή της μητέρας έγινε επίσημα εθνική γιορτή των ΗΠΑ το 1914 με προεδρικό διάταγμα που όριζε την δεύτερη Κυριακή του Μάη σαν Ημέρα της Μητέρας.

Αν και πολλές χώρες έχουν δικές τους ημερομηνίες για τη γιορτή της μητέρας, όπως και δικούς τους λόγους για να γιορτάζουν μια τέτοια μέρα, η δεύτερη Κυριακή του Μάη έχει επικρατήσει διεθνώς. Έτσι πολλές ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τους και η Ελλάδα γιορτάζει την γιορτή της μητέρας την δεύτερη Κυριακή του Μάη.

  Η σημερινή ημέρα, είναι αφιερωμένη στη μητέρα,  ένα πρόσωπο αγαπητό, ένα πρόσωπο ιερό.   Είναι εκείνη που αντικρίζουμε πρώτη όταν ερχόμαστε στον κόσμο.  
     Η γιορτή της μητέρας καθιερώθηκε προκειμένου να αποδώσουμε τον θαυμασμό, αλλά και το σεβασμό, καθώς και να εκφράσουμε το μεγάλο ευχαριστώ για όσα μας προσφέρει και να δείξουμε την αγάπη μας, την εκτίμηση μας προς το πρόσωπο της.

   Η  μητέρα είναι εκείνη που διαμορφώνει χαρακτήρες, πλάθει ψυχές, ανατρέφει, φροντίζει, συμπαραστέκεται, κουράζεται, δακρύζει, αναστενάζει, αγωνιά αλλά και χαίρεται. 
Η μητέρα είναι αυτή που πάντα βάζει τις δικές της ανάγκες σε δεύτερη μοίρα και είναι μια ασπίδα μπροστά σε κάθε κίνδυνο και γίνεται θυσία για την ευτυχία και την επιτυχία των παιδιών της. 
Η αγάπη, της μάνας είναι  μοναδική, δίχως όρια και κανόνες.    
 Ο σεβασμός, ο θαυμασμός, ανήκει στη  ηρωίδα μάνα, την εργαζόμενη μητέρα, εκείνη που  έχει πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις. Στη μάνα που εργάζεται καθημερινά και όταν γυρίζει στο σπίτι, αναλαμβάνει να φροντίζει τα παιδιά της παίζοντας πολλές φορές, διπλό ρόλο, του πατέρα και της μητέρας. Πολλές φορές αντιμετωπίζει πρακτικά θέματα, που για όλους τους υπόλοιπους είναι αυτονόητα αλλά για εκείνη αποτελούν καθημερινό αγώνα. 

    Η μητέρα ήταν, είναι και θα  είναι στη οικογένεια ο θεμέλιος λίθος, που θα δίνει κουράγιο και δύναμη να συνεχίσουμε την πορεία μας.

Εύχομαι ολόψυχα σε όλες τις μητέρες Χρόνια Πολλά, να έχουν υγεία δύναμη και κουράγιο, ώστε να γίνουν πραγματικότητα οι επιθυμίες και τα όνειρά των παιδιών τους. Να είναι πάντα κοντά τους και να παίρνουνε δύναμη από την αγάπη και την προστασία τους.


«Μάνα», Γεράσιμος Μαρκοράς


Μάνα!.. Δε βρίσκεται
λέξη καμία
νάχει στον ήχο της
τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ’ άκουσε
με στήθος κρύο,
όνομα θείο;
Παιδί από σπάργανα
ζωσμένο ακόμα,
με χάρη ανοίγοντας
γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο
που τ’ αγκαλιάζει
και μάνα κράζει.
Στον κόσμο τρέχοντας
ο νέος διαβάτης
πέφτει στ’ αγνώριστα
βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας,
Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει.

Της νιότης φεύγουνε
τ’ άνθια κ’ η χάρη
τριγύρω σέρνεται
με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του,
σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.
Και πριν την ύστερη
πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται
τα κρύα του χείλη,
και με το μάνα μου!
πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του

  






Δεν υπάρχουν σχόλια: