ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑ ΚΛΕΙΒΩΚΑΣ

ΜΟΝΗ   ΠΑΝΑΓΙΑ  ΚΛΕΙΒΩΚΑΣ

Στην ξεχασμένη και διαρκώς φθίνουσα περιοχή της επαρχίας μας, της επαρχίας Γορτυνίας, σώζονται πολλά και σημαντικά ιερά προσκυνήματα. Ένα από αυτά είναι η Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής της Παναγίας Κλειβωκάς.

Η Μονή της Παναγίας της Κλειβωκάς ή αλλιώς Παναγία η Ζωναρίτισσα, βρίσκεται κοντά στα χωριά Κοντοβάζαινα και Δήμητρα στην επαρχία Γορτυνίας, στον Νομό Αρκαδίας. Το μοναστήρι είναι χτισμένο στην είσοδο σπηλιάς, η οποία λόγω βάθους και στενής διαμέτρου από ένα σημείο και μετά είναι ανεξερεύνητη.

Η τραχιά φυσιογνωμία του τοπίου και το δύσβατο και απροσπέλαστο σχεδόν του εδάφους έχει τροφοδοτήσει πολλούς θρύλους και παραδόσεις σχετικά με την εύρεση της εικόνας της Θεομήτορος και την κτίση του μοναστηριού

.

Είναι χτισμένη σαν αετοφωλιά, σ' ένα πανύψηλο βράχο, που έχει ύψος πάνω από 200 μ. περίπου. Καθώς ο προσκυνητής την αντικρίζει απ΄ τον απέναντι αμαξιτό δρόμο, έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται στα Μετέωρα. Και η εντύπωση αυτή γίνεται ακόμη εντονότερη όταν αρχίσει κανείς ν' ανεβαίνει τα εκατό περίπου σκαλοπάτια που οδηγούν στο ναό της Μεγαλόχαρης.

Εξαιτίας αυτής της εντύπωσης ο Θεόδωρος Μαραγκός, διακεκριμένος θεολόγος από την Δήμητρα, έβαλε, στο πολύ ωραίο βιβλίο που έχει γράψει για τη Μονή, τον τίτλο: “Το ΜΕΤΕΩΡΟ ΤΗΣ ΓΟΡΤΥΝΙΑΣ” (Αθήνα 1999)

.  

Όταν ανεβούμε τα εκατό περίπου σκαλοπάτια, που αναφέραμε, φθάνουμε στο ναό της Θεοτόκου. Πρόκειται για ημισπηλαιώδη ναό. Ο μισός δηλαδή είναι σπηλιά και ο άλλος μισός είναι κτιστή προέκταση του στομίου της σπηλιάς.

  

  

Κατά μια παράδοση, η εικόνα της Παναγίας, που λέγεται ότι είναι μια από τις έντεκα του Απόστολου Λουκά, ήταν στο σημείο όπου σήμερα είναι το εκκλησάκι της Αγίας Άννας στην Κάτω Κλειβωκά, στη θέση Μπέλκος, όπου στην προχριστιανική περίοδο λατρευόταν η θεά Αλουσία Δήμητρα. Στο σημείο αυτό υπήρξε μοναστήρι των Αγίων Θεοδώρων Καλαβρύτων. Το μοναστήρι αυτό διαλύθηκε και ο ναός κατεστράφη επί τουρκοκρατίας και πιθανότατα κατά την απόβαση του Ιμπραήμ πασά στην Πελοπόννησο κατά τα έτη 1825 - 1828 μ.Χ.

Για την τύχη της θαυματουργής εικόνας δεν υπάρχει κανένα επίσημο στοιχείο. Κατά μίαν άποψη, οι Χριστιανοί, οι οποίοι ήξεραν καλά τα κατατόπια και τις ασφαλείς κρυψώνες, μετέφεραν την εικόνα στη σπηλιά, όπου την έκρυψαν, και από το δύσβατο και μυστικό μονοπάτι πήγαιναν και προσεύχονταν. Κατά άλλη άποψη-παράδοση και θρύλο, λέγεται ότι η εικόνα ευρέθη μετά από σχετικό όνειρο από χωρικό, που καταγόταν από το διπλανό χωριό Δήμητρα Αρκαδίας.

Το εκκλησάκι κατασκευάστηκε στο τέλος της περασμένης εκατονταετίας από τον Κοντοβαζαινίτη Σοφιανόπουλο, εγκαταστημένο στο Κάιρο της Αιγύπτου. Το κλιμακοστάσιο κατασκευάστηκε δέκα χρόνια αργότερα με δαπάνη του ιδίου. Από την κτίση του και μετά, το μοναστήρι λειτούργησε σαν γυναικεία μονή. Τη μεγαλύτερη ακμή του γνώρισε επί ηγουμενίας της Μοναχής Μακαρίας Καρρά. Σήμερα (2010 μ.Χ.), στο μοναστήρι διακονεί μία μόνο μοναχή, η Χριστοδούλη, η οποία βρίσκεται εκεί από το 1953 μ.Χ.

Γιορτάζει την Παρασκευή του Πάσχα, της Ζωοδόχου Πηγής. Στα παλαιότερα χρόνια η γιορτή συνδυαζόταν με λαμπρά πανήγυρη στα Φραγκάλωνα και θεωρείτο ένα από τα μεγαλύτερα θρησκευτικά και κοσμικά γεγονότα όλων των γύρω χωριών.

Δυστυχώς, αυτό το έθιμο εξέλειψε και περιορίστηκε μόνο σε προσκύνημα στη χάρη της. Τελευταία καθιερώθηκε άλλη μια γιορτή στις 23 Αυγούστου, στα εννιάμερα της Παναγίας, με μια προσπάθεια αναβίωσης του παλιότερου εθίμου.