ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ το νέο βιβλίο του Γορτύνιου ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΜΠΟΤΗ

ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΕ

το νέο βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΜΠΟΤΗ

«ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ – Διαχρονικοί Στοχασμοί (1961-1968)», σελίδες: 258, Αθήνα Οκτώβριος  2015, εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος», ISBN: 978-960-430-418-9

Ο συγγραφέας αφιερώνει το βιβλίο του στην συμπατριώτισσά του (από την Βάχλια) έγκριτη λογοτέχνιδα Ζαννέτα Καλύβα – Παπαϊωάννου, πολύτιμη συνεργάτιδά του στην επιμέλεια της έκδοσης των λογοτεχνικών του έργων.

                        

Με τίτλο:«ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΕΣ ΜΑΤΙΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ», γράφει για το βιβλίο,  σε εκτενές σημείωμά της η επίσης Αρκαδικής καταγωγής Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη, η οποία επιμελήθηκε - προ ετών - την ηλεκτρονική επεξεργασία των θεμάτων και κατέγραψε εύστοχα τους τίτλους κάθε δημοσιεύματος:  «Αυτή η στήλη ξεκινά σήμερα μ’ ενθουσιασμό και καλοπροαίρετη διάθεση, με μοναδικό σκοπό να μεταφέρει στους αναγνώστες της διάφορες σκέψεις, σχόλια, γεγονότα, παρμένα μέσα από την ωμή πραγματικότητα της ζωής, και συγχρόνως να πειραματίζεται αντικειμενικά επάνω σ’ αυτά. Οι αναγνώστες της ας την περιβάλλουν με εμπιστοσύνη και αγάπη, με την βεβαιότητα ότι και ο γράφων θα προσπαθήσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες τους.» Με τούτα τα λίγα ζεστά κι όμορφα λόγια προς τους αναγνώστες της εφημερίδας «ΑΡΚΑΔΙΚΑ ΝΕΑ» παρουσίαζε ο Γιώργος Ι. Μποτής τη στήλη του «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ» - Από τις δυο όψεις» και με τον επεξηγηματικό υπότιτλο: «Σκέψεις και Σχόλια». Υπογραφή: «Ο Εβδομαδιαίος».

Μπορούν άραγε κάποια κείμενα να διαβαστούν χρόνια μετά την αρχική τους δημοσίευση και να διατηρούν την φρεσκάδα και την επικαιρότητα της πρώτης τους φανέρωσης; Απ’ ότι φαίνεται, ναι. Αυτό συμβαίνει με «Τα πράγματα του καιρού μας» που έγραψε ο Γ. Μποτής τα χρόνια του διορισμού του ως Επιμελητής Ανηλίκων Τριπόλεως, νεαρός απόφοιτος της Νομικής.

Στην στήλη του κατέγραφε γεγονότα από την Αρκαδική πρωτεύουσα, προβληματισμούς, εικόνες ζωής από την Τρίπολη, την επαρχία, την Ελλάδα και τον κόσμο. Από το 1961 μέχρι το 1968, σχολίαζε με τον δικό του τρόπο τα πράγματα. Έριχνε τις δικές του ματιές στην καθημερινότητα μέσα από σκέψεις του, στιγμιότυπα, σχόλια, σημειώματα, στιγμές και όψεις. Σε τούτο το βιβλίο συγκεντρώθηκαν κάποια από κείνα τα δημοσιεύματά του.

Αν κι έχουν περάσει περίπου 60 χρόνια από τότε που γράφτηκαν κάποια από τα κείμενά του, η ματιά του Γ. Μποτή, καυστική κάποιες φορές, εύστοχη και διεισδυτική, βαθυστόχαστη και φωτεινή, έχει τέτοια δυναμική ώστε αυτά τα κομμάτια να διαβάζονται και σήμερα με ενδιαφέρον, να προβληματίζουν, να συγκινούν και να ψυχαγωγούν. Ήταν τότε και παραμένουν στις μέρες μας, κείμενα – καθρέφτης της καθημερινής ζωής, αξιοπρόσεχτα συμβάντα που εντυπωσιάζουν, κουβεντούλες ανθρώπινες που μας φέρνουν πιο κοντά. Άρεσαν όπως φαίνεται πολύ στον κόσμο, αφού οι αναγνώστες των «Αρκαδικών Νέων» συμμετείχαν με γράμματά τους στη στήλη και στην εφημερίδα.

Η γραφή του Γιώργου Μποτή ήταν απλή, κατανοητή, κρυστάλλινη. Δεν χρησιμοποιούσε δυσνόητες λέξεις, δεν έκανε κήρυγμα, δεν επέβαλε τις απόψεις του. Στόλιζε τις σκέψεις του με εικόνες, ζωντάνια, νιάτα, χιούμορ.

Τον απασχολούν θέματα σημαντικά για την εποχή του, τα οποία τα συναντούμε και στις μέρες μας: η ερήμωση των χωριών από την εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση, η εγκατάσταση χιλιάδων Ελλήνων στα μεγάλα αστικά κέντρα, κυρίως στο Λεκανοπέδιο της Αττικής, που είχε σαν αποτέλεσμα τη δημιουργία του σημερινού υδροκέφαλου Αθηνοκεντρικού κράτους της διαφθοράς, της ταλαιπωρίας του πολίτη, του νέφους και τόσων ακόμη προβλημάτων. Η φτώχεια και η ανεργία ήταν τότε και παραμένουν μέχρι σήμερα, προβλήματα. Παρόλη την πρόοδο που έγινε στο κύλισμα του χρόνου, έχουμε πάνω από 2.000.000 Έλληνες να ζουν στο όριο της φτώχειας και ανεργία που φτάνει το 9% επισήμως…

Η παράδοση, η οικογένεια, ο περίγυρος, έδιναν στον «Εβδομαδιαίο» άφθονο υλικό για περιγραφές, αναφορές και σχολιασμό. Υπήρχαν όμως τότε ρίζες (η φαμελιά) και περισσότερη επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Τώρα, η μοναξιά, η ανία, η κατάθλιψη, κάνουν τους ανθρώπους δυστυχισμένους κι ας έχουν πιο πολλά υλικά αγαθά αποκτήσει. Η οικογένεια έχασε πλέον τα στηρίγματά της, οικοδομείται σε σαθρά θεμέλια, δεν υπάρχει ουσιαστική επαφή γονέων και παιδιών, λείπει η αγάπη. Η ανιδιοτελής αγάπη. Όλοι βρίσκονται μαζί σ’  έναν καναπέ και μπροστά σε μια ανοιχτή τηλεόραση. Πού καιρός για συζήτηση, γέλιο, παιχνίδι, χαρά;

 «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ» δίνουν όχι μόνον στους ερευνητές που θα ασχοληθούν αλλά και στον καθένα μας, γόνιμη αφορμή για συγκρίσεις και περαιτέρω έρευνα, για σκέψη και προβληματισμό. Κι επειδή από κείνα τα χρόνια το «τάλαντο» του ποιητή ήταν φανερό, αυτός το καλλιέργησε και με τούτα τα γραπτά της νιότης του. Ποιητικά στοιχεία γεμάτα ευαισθησία διαπνέουν τα σχόλιά του και τα κάνουν ευχάριστα στο διάβασμα απ’ όλους μας. 

Με τούτο το βιβλίο του ο Γιώργος Μποτής συνδέει τα αλλοτινά χρόνια με τα σημερινά, με τη βοήθεια της διαχρονικής του πένας, της πνευματικής του διαύγειας, της ευαίσθητης ματιάς του στα πράγματα. Πρόκειται για έναν άριστο συνδυασμό ικανοτήτων, αξιοποίησης του υλικού του, έμπνευσης και ανθεκτικότητας στο χρόνο, όπως αποδείχτηκε.

Κείνο που με λυπεί πιο πολύ, και θα συμφωνήσετε πιστεύω μαζί μου, είναι το γεγονός ότι αν και πέρασε πάνω από μισός αιώνας από τούτες τις καταγραφές, αν κι έγιναν από τότε πολλά βήματα μπροστά στη χώρα μας και στον πλανήτη μας, συναντούμε και σήμερα αρκετά από τα πράγματα και τους χαρακτήρες εκείνων των καιρών…» (όλο το κείμενο έχει αναρτηθεί στην ενότητα ΔΟΚΙΜΙΑ της λογοτεχνικής ιστοσελίδας της Ζαχ. Γαίτανάκη:

https://zaharoulagaitanaki.wordpress.com).

[ «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ» του Γιώργου Ι. Μποτή μπορείτε να προμηθευτείτε από τις Εκδόσεις – Βιβλιοπωλείο «Πύρινος Κόσμος», Ιπποκράτους 16 & Σόλωνος, Αθήνα,  τηλ.: 210- 3602883 ή από τον συγγραφέα γράφοντας στο e-mail του: ge.botis@yahoo.gr. Αυτό το βιβλίο αξίζει να υπάρχει στη Βιβλιοθήκη σας. ]

 «ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ – Διαχρονικοί Στοχασμοί (1961-1968)», σελίδες: 258, Αθήνα Οκτώβριος  2015, εκδόσεις «Πύρινος Κόσμος», ISBN: 978-960-430-418-9

                                    ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΓΙΩΡΓΟΥ Ι. ΜΠΟΤΗ                        

Ο Γιώργος Ι.  Μποτής γεννήθηκε στην Βάχλια του Δήμου Γορτυνίας. Σπούδασε Θεολογία, Πολιτικές Επιστήμες και Νομικά. Ασκεί δικηγορία και παράλληλα ασχολείται με την Ποίηση και τη Λογοτεχνία γενικότερα. Έχει εκδώσει εκτός των νομικών και των θεολογικών του έργων, έξι δίγλωσσες (Ελληνικά – Αγγλικά) ποιητικές συλλογές: «Οδοιπορικό», «Αλφαβητάρι της Αγάπης», «Στη Μάνα μου», «Αγάπης παραλειπόμενα», «Μαρτυρία» και «Αγάπης Εγκώμιον», που απέσπασε το πρώτο Βραβείο Ποίησης από το Φιλολογικό Σύλλογο «Παρνασσός». Κυκλοφόρησαν επτά βιβλία του, μεταφρασμένα στην Αγγλική γλώσσα: «Ταξιδεύοντας στη Μογγολία», «Επιστροφή στην Αθωότητα – Γράμματα στην Ευρυδίκη», «Καθ’ οδόν», το έμμετρο θεατρικό έργο «Διέξοδος στο Αδιέξοδο», «Γεύση Αιωνιότητας’ και το έμμετρο θεατρικό έργο «Σύγχρονη Τραγωδία». Το 2010, από τις εκδόσεις «Πλάτανος», κυκλοφόρησε το βιβλίο «Μια καταιγίδα δεν μπορεί να διαρκέσει πολύ», με συνέντευξή του στη Ζαχαρούλα Γαϊτανάκη. Έχει βραβευτεί για το λογοτεχνικό του έργο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό με τον τίτλο του Διδάκτορα της Λογοτεχνίας από την Διεθνή Ακαδημία Τεχνών & Πολιτισμού / Παγκόσμιο Κογκρέσο των Ποιητών, της οποίας και είναι ισόβιο Μέλος.